Dummy information in between the good News

நற்செய்திகளுக்கு நடுவே சில வெறும் தகவல்கள்

பனித்துளி

சினிமா தகவல் 1:

ஒரு தமிழ் சினிமாவில் பள்ளியில் படிக்கும் மாணவி பைக் மெக்கானிக்கைக் காதலிக்கிறாள். அவனை சந்திக்க தன்னுடைய ஸ்கூட்டியை வேண்டுமென்றே ரிப்பேர் செய்துகொள்கிறாள். அப்போது பக்கத்தில் இருக்கும் அவள் தோழி சொல்லும் வசனம்:

“உங்க போதைக்கு நாந்தான் ஊறுகாயா”

சினிமா தகவல் 2:

அந்தப் படத்தை தியேட்டரில் போய் பார்த்தபின் புனிதமான பெயரைக் கொண்ட எங்கள் பள்ளிக்கூடத்தின் பெயரை இந்தப் படம் கெடுத்துவிட்டது என்று பிரச்சினை செய்ததால் படம் மீண்டும் ஸென்ஸார் செய்யப்பட்டது.

சினிமா தகவல் 3:

இந்துத் தெய்வங்களைக் கேலி செய்தும், கிராமத்து உயர்நாகரீகத்தை மட்டம்தட்டியும், இந்துக்களின் பழக்கவழக்கங்களை இகழ்ந்தும் வருவதால் ஒரு நடிகருக்கு (?) பத்மஸ்ரீ வழங்கப்பட்டது.

தெரிந்தும் புரியாத தகவல்கள்:

1. கிருத்துவர்களால் கிருத்துவர்களுக்காகத் தமிழ்நாட்டில் நடத்தப்படும் கட்சியின் பெயர்: இந்திய கிறிஸ்தவ மதச்சார்பற்ற கட்சி

2. செக்யூலரிசத்திற்காக என்று சொல்லிக்கொண்டு ஏற்படும் கூட்டணிகளில் எப்போதும் இடம் பெறும் கட்சி ஒன்றின் பெயர் “முஸ்லீம் லீக்”.

3. சிறுபான்மையினரான கிருத்துவ இஸ்லாமியர்களுக்கு ஆதரவாக இந்திய வரிப்பணத்தின் பெரும்பங்கு செலவிடப்படவேண்டும் என்று போராடும் கம்யூனிஸ்ட் கட்சிகள் தங்களை மதச் சார்பற்றவர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்கின்றனர்.

4. இந்தியாவில் மிக மிக மிக மிக மிக மிக மிகக் குறைந்த எண்ணிக்கையில் உள்ள பார்ஸிகளும், யூதர்களும் சிறுபான்மை அந்தஸ்து கோராவிட்டாலும் உயர்ந்த நிலைகளில் இருக்கின்றனர்.

5. இந்துக்களின் அன்பிற்கு மட்டுமல்ல மரியாதைக்கும் உரியவர்களான பார்ஸிகளும், யூதர்களும் “ஐயோ கொல்றாங்களே” வசனம் பேசாமல், “இந்துக்கள் எங்கள்மீது அன்பு செலுத்துகிறார்கள்” என்று சொல்லுகிறார்கள். தங்களின் உழைப்பால் உயருகிறார்கள். அடுத்தவர் வரிப்பணத்திற்கு ஆசைப்படுவதில்லை.

6. இந்திய அரசாங்கத்தின் வருடாந்திர பட்ஜெட்டைவிட பலமடங்கு அதிகமான அந்நிய நாட்டு நன்கொடைகளைப் பெறும் சிறுபான்மை கல்வி நிலையங்களுக்கு சலுகைகள் அதிகமாகவும், இந்துக்களால் நடத்தப்படும் கல்விநிலையங்களுக்கு கட்டுப்பாடுகள் அதிகமாகவும் இருக்கின்றன.

சமீபத்திய நற்செய்தி:

கத்தோலிக்க பிஷப் அமைப்பு தரும் “வாழ்நாள் சாதனை” விருது பெறும் கருணாநிதி

2009 தேர்தலுக்கு முன், இந்திய கிறிஸ்தவ மதசார்பற்ற கட்சியின் நிர்வாகிகள் கூட்டம் நிறுவன தலைவர் டாக்டர் மார்ட்டின் தலைமையில் கீழ்ப்பாக்கத்தில் நடந்தது. கூட்டத்தில் நிறை வேற்றப்பட்ட தீர்மானங்களில் ஒன்று:

பாராளுமன்ற, சட்ட மன்ற தொகுதிகளில் வெற்றி, தோல்விகளை நிர்ணயிக்கின்ற சக்தியாக கிறிஸ்தவர்கள் உள்ளனர். தமிழ்நாட்டில் 20 சதவிகிதம் உள்ள கிறிஸ்தவர்களை அரசியல் கட்சிகளும் கண்டு கொள்வதில்லை. இந்த நிலை மாற கிறிஸ்தவர் பெயரில் உள்ள அரசியல் கட்சிகளை மட்டுமே கிறிஸ்தவர்கள் ஆதரிக்க வேண்டுமென இக்கூட்டம் கேட்டுக்கொள்கிறது.

பாராளுமன்ற தேர்தலில் இந்திய கிறிஸ்தவ மதசார்பற்ற கட்சிக்கு அரசியல் ரீதியான ஆதரவை எந்த கட்சி தருகிறதோ அதற்கு ஆதரவு கொடுப்பது எனவும் இல்லையென்றால் 40 தொகுதிகளிலும் தனித்து போட்டியிடவும் முடிவு செய்யப்பட்டுள்ளது என்ற தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்டுள்ளது.

அதிகம் அறிந்ததும், அதிகம் தெரியாததும்:

பல இடங்களில் நடக்கும் குண்டுவெடிப்புகள், கற்பழிப்புகள், ஆஸிட் வீச்சுக்கள், கொலைகள், கொள்ளைகள் இவற்றின் மூலமாகவும் “அமைதி மார்க்கம்” இந்தியர்களுக்கு அறிமுகமாகிக்கொண்டிருக்கிறது. அமைதி மார்க்கத்தின் தீவிரவாதத்தால் அழிந்துபோன வங்கதேச மக்களைப் பற்றி, காஷ்மீரத்து மக்களைப் பற்றி நமக்குத் தெரியும். ஆனால், ”அன்பு மார்க்கம்”?

”அன்பே சிவம்” உள்ளிட்ட தமிழ் சினிமாக்களில் கிருத்துவ கன்னியாஸ்த்ரீகள் சேவைக்காக தங்கள் வாழ்க்கையை உருக்கிக் கொள்வதாகக் காட்டப்படுகிறார்கள். எனவே, தமிழ்நாட்டில் உள்ள கிருத்துவர்கள் கிருத்துவர்களுக்கு மட்டுமே ஓட்டுப் போடவேண்டும் என்று ஒரு கிருத்துவக் கட்சி வேண்டுகோள் விடுப்பது முதலில் விசித்திரமாகவும், பின்னர் ஏளனமாகவும் தோன்றலாம். ஒரு சில கிருத்துவர்களின் தனிப்பட்ட வேலையாகத் தெரியலாம். தீர்மானத்தை நிறைவேற்றிய கூட்டம் கீழ்ப்பாக்கத்தில் நடந்திருப்பது ஞாபகம் வரலாம். கிருத்துவர்களுக்காக ஆரம்பிக்கப்பட்ட ஒரு கட்சி தமிழ்நாட்டில் வெற்றி பெறாது என்றும் நாம் நினைக்கலாம். சோனியா காந்தியின் தலைமையில் கிருத்துவர்களை எம்.பிக்களாக்க வேண்டும் என்று இந்தியாவெங்கும் வைக்கப்பட்ட ப்ரம்மாண்டமான கட்-அவுட்கள் புறக்கணிக்கத் தக்கவையாகத் தெரியலாம்.

உண்மை நிலவரம் என்ன? இந்த அன்பு மதத்தின் ஆக்கிரமிப்பு முகம் நமக்குத் தெரியாது என்பதே.

அறிந்த தகவல் 2:

பத்திரிக்கைகள் என்பவை லாபத்திற்காக நடத்தப்படும் கார்ப்பரேட்டு கம்பெனிகள். மண்கலங்கள் உடைந்து போவது போன்ற உப்புச் சப்பில்லாத செய்திகளை அவை வெளியிடுவதில்லை.

அறிந்த தகவல் 3:

தென்னிந்தியாவில் பா.ஜ.க முதன்முதலில் ஆட்சிக்கு வந்த மாநிலம் கர்நாடகம். அக்கட்சி ஆட்சிக்கு வந்தது முதல் பத்திரிக்கைகள் வெங்கலப் பானைகள் உடைப்பிற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்து வருகின்றன.

அறிந்த தகவல் 4:

என்டர் தி எட்டியூரப்பா.

பா.ஜ.க ஆட்சியின்போது கர்நாடகாவில் சர்ச்சுகள்மீது வன்முறை கட்டவிழ்க்கப்பட்டதாக பத்திரிக்கைச் செய்திகள் தெரிவித்தன. vandalised, vandalism போன்ற வார்த்தைகள் பக்கங்களை நிறைத்தன. சர்ச்சுகள்மீது கல்லெறியப்பட்டதால் ஆயிரக்கணக்கானவர்கள் மரணமடைந்தனராம். பத்திரிக்கை வெளியிட்ட புகைப்படங்களில் சேதாரங்களைக் காட்டும் பாதிரியாரும், பாதிரியாரின் விரலும், விரலை வேடிக்கை பார்க்கும் பேஜ்3 பிரபலங்களும் தெரிந்தனர். சேதாரங்கள் தெரியவில்லை.

அறியாத தகவல் 1:

உண்மை நிலவரம் என்ன? இந்த அன்பு மத ஆக்கிரமிப்பின் கொடூரம் நமக்குத் தெரியாது.

அரசாங்கத்திற்கு அடுத்தபடியாக இந்தியாவில் நிலங்களின் உரிமையாளர்களாகக் கிருத்துவ அமைப்புக்கள் இருக்கின்றன. ஆனால், அது நமக்குத் தெரியாது. இந்த நிலங்கள் அனைத்தும் வெளிநாட்டுக் கிருத்துவ அமைப்புகளுக்குச் சொந்தம். அதாவது, இந்தியாவின் பெரும்பகுதி நிலம் யூரோப்பிய கிருத்துவ அமைப்புக்களுக்குச் சொந்தம். மிகப் பிரம்மாண்டமான இந்திய நிலப்பகுதிகள் யூரோப்பிய கிருத்துவர்களின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளன. அதுவும் நமக்குத் தெரியாது.

நிலவரம் இப்படி இருந்தாலும், நமது ஊரில், நமது வீட்டைச் சுற்றி கிருத்துவர்களின் சொத்துக்கள் அதிகரித்துவருவது வெளிநாட்டினரின் கையில் நமது சொத்துக்கள் கொள்ளை போகின்றன என்ற உண்மையை நமக்கு உணர்த்தவில்லை.

இந்தியாவின் வட கிழக்குப் பகுதி முழுவதும் கிருத்துவர்களின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் இருப்பதை எந்தப் பத்திரிக்கையும் இதுவரை சொன்னதில்லை.

திரிபுராவில் இந்துக் கோயில்கள் அனைத்தும் மூடியே இருக்கின்றன. இந்துப் பண்டிகைகளைக் கொண்டாடுபவர்களையும், கோயில் பூசாரிகளையும் திரிபுரா தீவிரவாதிகள் கொன்று வருகிறார்கள். அந்தத் தீவிரவாதிகளை வெளிப்படையாகவே சர்ச்சுகள் ஆதரிக்கின்றன.

நேபாளத்தில் இருந்து ஆந்திராவரை பரவியுள்ள நக்ஸலைட்டு அமைப்புகள் சீன அரசாங்கத்தால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட கிருத்துவ சர்ச்சினால் நடத்தப்படுபவை என்பதும் நமக்குத் தெரியாது.

நாகலாந்தில் உள்ள தீவிரவாதக் குழுக்களை அந்த மாநிலத்தை எப்போதும் ஆண்டுகொண்டிருக்கும் மந்திரிகள்தான் நடத்திவருகிறார்கள் என்று அதிகாரபூர்வமற்ற தகவல்கள் வெளிப்படையாகத் தெரிவிக்கின்றன. இந்தக் குழுக்களில் மிகக் கொடிய தீவிரவாதக் குழுவின் சின்னம் சிலுவை. அவர்களின் கோஷம் “நாகலாந்தை கிருத்துவத்திற்கு மீட்போம்” என்பதை ஒத்தது.

ஒரிஸ்ஸாவிலும், அஸ்ஸாமிலும், சூனியக்காரிகள் என்று சொல்லி வயதான மூதாட்டிகளையும், ஆதரவற்ற பெண்களையும் வேட்டையாடுகிறார்கள். அவர்களைப் பிடித்து சூனியக்காரி என்று குற்றம் சுமத்தி அவர்கள் மார்பில் கூரிய ஆணி அறைந்து, பின்னர், ஒரு கட்டையில் கட்டிவைத்து, பைபிள் வாசித்தவாறே எரித்துவிடுகிறார்கள். செய்தித் தாள்களில் சூனியக்காரி வேட்டையால் ஒரு சில பெண்கள் கொல்லப்பட்டார்கள் என்ற தகவல், வயிற்றுவலியால் தற்கொலை செய்துகொண்ட பெண் பற்றிய செய்திக்குப் பக்கத்தில் தேடினால் கிடைக்கலாம்.

இதுபோன்ற சூனியக்காரி வேட்டையை ஆங்கிலத் திரைப்படத்தில் பார்த்து மகிழும் நமக்கு இதன் தீவிரம் தெரிவதில்லை. இந்துக்கள் அனைவரையும் சூனியக்காரர்களாகவே கிருத்துவம் கருதுகிறது என்பது பெரும்பாலான தமிழ்நாட்டுக் கிருத்துவர்களுக்கே கூடத் தெரியாத உண்மை.

இந்துத் தெய்வ வழிபாட்டை சைத்தான் வழிபாடு என்று கிருத்துவமும் இஸ்லாமும் போதிக்கின்றன. எனவே, கிருத்துவர்கள் தமிழ் இந்துக்களையும் சைத்தானை வழிபடுபவர்களாகத்தான் கருதுகிறார்கள். இவர்களின் கைப்பாவையாக இருக்கிற திராவிட கட்சிகளின் தலைவர்கள் மஞ்சள் துண்டு அணிவது, கோயிலுக்குப் போவது என்று சாத்தானின் கைப்பாவைகளாக மாறிக்கொண்டு இருப்பதால் இப்போது இவர்கள் தங்களது கட்சியை பலப்படுத்துவதோடு, தங்களுக்கு ஆதரவு அளிப்பவர்களை ஆட்சிபீடத்தில் ஏற்ற முடிவு செய்துள்ளார்கள்.

பைபிள் தகவல்கள்:

மத்தேயு 4:10 அப்பொழுது இயேசு: அப்பாலே போ சாத்தானே; உன் தேவனாகிய கர்த்தரைப் பணிந்துகொண்டு அவர் ஒருவருக்கே ஆராதனை செய்வாயாக என்று எழுதியிருக்கிறதே என்றார்.

மத்தேயு 16:23 அவரோ திரும்பிப் பேதுருவைப்பார்த்து: எனக்குப் பின்னாகப்போ, சாத்தானே, நீ எனக்கு இடறலாயிருக்கிறாய்; தேவனுக்கு ஏற்றவைகளைச் சிந்தியாமல் மனுஷருக்கு ஏற்றவைகளைச் சிந்திக்கிறாய் என்றார்.

வெளி 20:7 அந்த ஆயிரம் வருஷம் முடியும்போது சாத்தான் தன் காவலிலிருந்து விடுதலையாகி,…

தீமோத்தேயு 5:15 ஏனெனில் இதற்குமுன்னே சிலர் சாத்தானைப் பின்பற்றி விலகிப் போனார்கள்.

கவனிக்கப்படாத தகவல்:

ஒரிஸ்ஸா காடுகளில் பரிதாபகரமாக எரித்துக்கொல்லப்பட்ட ஒரு கிருத்துவ போதகரின் மனைவிக்கு பத்ம ஸ்ரீ பட்டம் வழங்கப்பட்டது. பட்டம் வாங்கிய பின்னர் எனது கணவரது பணியைத் தொடர்ந்து செய்வேன் என்று சொல்லிவிட்டு அம்மையார் ஆஸ்திரேலியா போய்விட்டார்.

தகவல் இல்லாத தகவல்:

இந்தியாவில் கிருத்துவப் போதகராக இருந்த ஒருவரின்மேல் ஆஸ்திரேலியாவில் கிரிமினல் குற்றச்சாட்டுக்கள் இருப்பதாக சொல்லப்படும் செய்திகளை யாரும் மறுக்கவோ, ஆதரிக்கவோ, நிறுவவோ இல்லை.

கிசுகிசு தகவல்:

இந்துப் பெயரை வைத்துக்கொண்டு, ஆனால், இந்துக்களையும், இந்துத் தெய்வங்களையும், இந்திய கிராமத்துப் பழக்கங்களையும் ஏளனம் செய்து பிழைப்பவரின் தாயார் தன் இளவயதில் கிருத்துவ மதத்தைத் தழுவியவர்.

மற்றொரு சினிமாக்காரர் பற்றிய தகவல்:

இலங்கைத் தமிழர்களுக்காக சிறைக்குப் போவதாகக் காட்டிக்கொள்ளும் சீமானின் உண்மையான பெயர் சைமன் என்று சொல்லப்படுவதை அவரது ஆதரவாளர்கள் மறுத்து வருகின்றனர். ஆனால், அவர் எப்போதும் சட்டையில் காட்டும் சே குவாராவின் தேசத்தில் அனுமதிக்கப்பட்டுள்ள ஒரே மதம் கிருத்துவம் மட்டுமே என்பது எத்தனை பேருக்குத் தெரியும்? சர்ச்சுகள் நிறைந்த க்யூபாவில் ஒரு மசூதிகூட கிடையாது. அரசாங்க நிலைப்பாடு நாத்திகம் என்று காட்டிக்கொண்டாலும், சர்ச்சுகள் மிகச் செழிப்பாக மந்தைகளை மேய்க்கின்றன. ஃபிடல் காஸ்ட்ரோவால் கூட்டம் கூட்டமாகக் கொல்லப்படுவதிலிருந்து தப்ப யூதர்கள் நாட்டை விட்டு ஓடினர். ஆனால், அரசு மரியாதையோடு வரவேற்கப்பட்டார் போப்பாண்டவர்.

பழையவர் பற்றிய தகவல் 4:

விமானத்தில் இறங்கிய உடன் அந்த நாட்டு மண்ணை குனிந்து முத்தமிடுவது அவரின் கட்டுப்படுத்த முடியாத பழக்கம். க்யூபாவிற்குச் சென்றபோது அவருக்கு வயதாகிவிட்டது. குனிந்து முத்தமிட முடியாது என்பதால் க்யூபா நாட்டு மண்ணை ஒரு சட்டியில் போட்டு அவர் முத்தமிட ஏதுவாக உயர்த்தினார்கள். க்யூபா நாட்டு மண் கிருத்துவத்தின் வாய்க்குப் போனது.

தென்கொரியாவில் வளர்ச்சி பற்றி கிறிஸ்தவ தம்பட்டம் (Courtesy: ucanews.com)

அனைவரும் மறந்துபோன தகவல்:

இந்தியா வந்திருந்த போப்பாண்டவர் இந்தியாவில் உள்ள கிருத்துவர்கள் மற்ற இந்தியர்களை கிருத்துவ மதத்திற்கு அறுவடை செய்யச் சொன்னார்.

புதியவர் பற்றிய சமீபத்திய தகவல் 1:

கண்டம் விட்டு கண்டம் போய் காண்டம் வேண்டாம் என்றார் போப்.

YAOUNDE, Cameroon – போப் பெனடிக்ட் XVI சொன்னார் இவ்வாறு: எய்ட்ஸ் என்கிற ஆட்கொல்லி நோய்க்கு காண்டம்களால் பதில் சொல்ல முடியாது. உலகம் முழுவதும் 2007ம் ஆண்டில் ஏற்பட்ட மரணங்களில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு எய்ட்ஸ் வந்து இறந்த ஆப்பிரிக்கர்களால் ஏற்பட்டது. ஏறத்தாழ 22 மில்லியன் ஆப்பிரிக்க மக்கள் எய்ட்ஸ் வியாதியால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர்.”எய்ட்ஸ் வியாதியை காண்டம்கள் வழங்குவதன் மூலம் தடுத்துவிட முடியாது”

The pope told reporters aboard the Al italia plane heading to Yaounde. ”அதற்கு மாறாக, காண்டம்கள் இந்த பிரச்சினையை அதிகரிக்கின்றன.”

Treatment Action Campaign in South Africaஐச் சேர்ந்த Rebecca Hodes இது குறித்துப் பின்வரும் கருத்தைத் தெரிவித்தார்: எய்ட்ஸ் வியாதியை தவிர்க்க உதவும் காண்டம்களின் முக்கியத்துவத்தைப் பற்றிப் பேசாமல், “அதற்கு மாறாக, காண்டம்களுக்கு எதிராக அவர் பேசி வருவது ஆப்பிரிக்கர்களின் உயிரைவிட அவருடைய மதக் கொள்கை அவருக்கு அதிக முக்கியம் என்பதையே காட்டுகிறது.”

”காண்டம்களை உபயோகப்படுத்துவதால் மட்டும் எய்ட்ஸை முற்றிலுமாக அழித்துவிட முடியாது என்பது உண்மையாக இருப்பினும், தற்போது எய்ட்ஸ் என்கிற இந்தக் கொடூரமான ஆட்கொல்லி வியாதியைத் தவிர்க்க வேறு எந்த வழிகளாலும் முடியவில்லை என்பது தெளிவாகத் தெரியும் உண்மை” என்று Rebecca Hodes சொன்னார்.

1982ல் இருந்து காமரூனை சர்வதிகாரியாக ஆண்டு வரும் ஜனாதிபதி Paul Biya போப்பாண்டவரை அரசு மரியாதைகளோடு வரவேற்றார். இவர் தனக்கு மாறான கருத்துச் சொல்பவர்களை அழித்துவிடுகிறார் என்று அம்னெஸ்டி இண்டர்நேஷனல் அமைப்புக் குறை சொல்லியுள்ளது. காமரூனில் நிலவும் இந்த அரசியல் சூழல் குறித்து போப் நேரடியாக எதுவும் இதுவரை பேசவில்லை. ஆனால்,”நற்கதி அளிக்கும் நமது புனித நூலின் நற்செய்தியானது மிக உரக்கமாகவும் தெளிவாகவும் அறிவிக்கப்படுமானால் கிருஸ்துவின் ஒளியானது இருண்டுகிடக்கும் மக்களின் வாழ்வில் வெளிச்சத்தைக் காட்டும்” Benedict said as the president and other political leaders looked on.

இந்த நற்செய்தி உலகெங்கும் விமர்சனங்களை உருவாக்கிய வேளையில், ஆப்பிரிக்கக் கண்டம் முழுமைக்கும் நற்செய்தி பரப்ப தனது ஒருவார பயணத்தைத் தொடர்ந்தார் போப்.

மருத்துவ வரலாற்றுத் தகவல்:

அம்மை, காலரா, மலேரியா, ப்ளேக் முதலான ஆட்கொல்லி வியாதிகள் காலனி ஆதிக்கத்திற்கு முற்பட்ட காலகட்டங்களில் ஏற்படவில்லை. காலனி ஆதிக்கத்திற்குப் பின்பே அடிமையாக்கப் பட்ட மக்களுக்கு இவை பரவின.

Aztec smallpox victims

தென்னமெரிக்க இன்கா இன மக்கள் அனைவரும் கிருத்துவ மதத்தைப் பரப்ப வந்த ஸ்பானிஷ்களிடம் இருந்து பரவிய இந்த வியாதிகளால் முற்றிலுமாக அழிந்தனர். சிகப்பு இந்திய பழங்குடிகளுக்கு சேவை செய்த கிருத்துவப் பாதிரிகள் அவர்களுக்குப் போர்வைகளைப் பரிசாக வழங்கினர். திடீரென்று சிகப்பு இந்தியப் பழங்குடிகள் மிகக் கொடூரமான தொற்று வியாதிகளால் பாதிக்கப்பட்டு தாங்களாகவே அழிந்து போயினர். ஏசுவின் நற்செய்தியை பரப்ப முடிவு செய்த பாதிரிகள் அந்தப் போர்வைகளில் இந்த தொற்று வியாதிக் கிருமிகளைத் தடவி இருந்தது பின்னால் தெரிய வந்தது.

“15ம் நூற்றாண்டில் போர்த்துக்கீசியர்கள் நன்னம்பிக்கை முனையில் இருந்து மலபார் கடற்கரைக்கு விரைந்து சென்றனர். உருவ வழிபாட்டு நம்பிக்கையாளர்களான பழங்குடியினரிடையே கிருத்துவத்தின் ஆசிகளை வழங்குவதே அவர்களுடைய மிக முக்கிய குறிக்கோளாக இருந்தது. இந்தப் புனிதமான நன்மைதரக்கூடிய மத சேவையை செய்ய ஒரு பாப்பல் புல் (போப்பாண்டவரின் புனிதக் கட்டளை) வழங்கப்பட்டிருந்தது. இந்த யூரோப்பிய ஊடுருவலின் முதல் விளைவாக ரத்தத்தைச் சிதறவைத்த போர்களும், வெறுத்து ஒதுக்கவேண்டிய வியாதிகளும் ஆசிய கண்டத்திற்கு ஏற்பட்டன. இவை மிக விரைவாகப் பரவி சொல்லொண்ணாத் துயரங்களை ஏற்படுத்தின. இந்த வியாதிகள் பரவியபோது சின்ன அம்மைக்கு தடுப்பு மருந்து கண்டுபிடிக்கப்படவில்லை. இவ்வியாதிகள் முதன் முதலில் அறிமுகமானபோது சீன மற்றும் இந்துக் கோயில்களில் இந்த வியாதிகளைத் தவிர்க்கத் தேவையான தெய்வீக உருவங்கள் ஏற்படவில்லை.” - பக்கம் 34. The History of the Small Pox By James Carrick Moore.

அறிந்த தகவல் 5:

சுனாமி பாதிக்கப்பட்ட பகுதிகளுக்குச் சென்று கிருத்துவப் பாதிரிமார்கள் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு சேவை செய்வதாகத் தொலைக்காட்சிகளில் காட்டினர். அறுவடை செய்யப்பட்ட ஆடுகளுக்கு வீடுகள் வழங்கப்பட்டன.

அறியாத தகவல் 2:

சுனாமி பாதிப்பின்போது வீடு வாசலை இழந்தாலும் மந்தைக்குள் மாட்டிக்கொண்டதால் கிடைத்த வீடுகள் மிக மோசமான தரமற்றவையாக இருப்பதாகவும், அந்த வீடுகளை “சில அமைப்புக்கள்” சுனாமி பாதிப்பின்போது கட்டிக்கொடுத்தன என்றும் தொலைக்காட்சி சேனல்கள் சில சமீபத்திய செய்திகளின் ஊடே தெரிவித்தன.

அறியாத தகவல் 3:

கத்ரினா சூறாவளியால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு ஆண்டவர் உதவிக்கரத்தை உடனே நீட்டவில்லை. ஆண்டவரின் பெயரால் ஆட்சிக்கு வந்தவர்களும் உதவி செய்யவில்லை. கத்ரினா சூறாவளியால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் அனைவரும் ஏற்கனவே கிருத்துவ மதத்திற்கு மாறிவிட்டவர்கள். மந்தைக்கு வந்துவிட்டபின் மனிதாபிமானத்திற்கும் வந்தது கேடு.

அறியாத தகவல் 4:

காஷ்மீரத்தில் இருந்த பண்டிட்டுகளின் அழிவை வெறும் பத்திரிக்கைச் செய்திகளாக ”ஓரளவு” மட்டும் அறிந்த நமக்கு நாகலாந்தில் வாழும் ரியாங்குகள் அகதிகளாக மட்டுமே வாழ்க்கையை நடத்திக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பது தெரியாது. கிருத்துவ மதத்திற்கு மாற மறுப்பதால் லட்சக்கணக்கான ரியாங்குகள் வருடம் தோறும் அங்கே கொல்லப்படுகிறார்கள். இதை நீங்கள் வாசித்துக்கொண்டிருக்கும் இந்தக் கணத்தில்கூட ஒரு இனப்படுகொலை இந்தியாவில் நடந்து கொண்டிருக்கிறது. இது தகவலாகக்கூட உங்களுக்குத் தெரியாது.

சோமாலிய வறுமையைப் போலக் காஷ்மீரத்து இன அழிப்பு நமக்கு வெறும் தகவல் மாத்திரமே. இலங்கையில் அழியும் நம் சொந்த ரத்தமான தமிழர்களின் அழிவு நமக்கு மரத்துவிட்டது. ரியாங்குகளின் அழிவு பற்றி நமக்கு எதுவுமே தெரியாது. காஷ்மீரப் பண்டிதர்களின் அழிவு நமக்கு எந்தக் கவலையையும் ஏற்படுத்திவிடவில்லை.

அறியாத தகவல் 5:

தமிழ்நாட்டில் உள்ள தற்போதைய பிரமுகர்கள் பலர் இறையியல் கல்லூரிகளில் உருவானவர்கள். ஆனால், ஆரிய-திராவிட இனவாதத்தால் கண்கள் கட்டப்பட்ட தமிழினத்திற்கு இந்த உண்மைகள் எதுவும் தெரியாது.

எதிர்கால தகவல் 12:

வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 0:0: நாளை தமிழகத்தில் நமது பிள்ளைகள் அகதிகளாகத் திரிவார்கள். அப்போது அவர்களின் உடம்பு துப்பாக்கிக்கு இரையாகும்போதும், நமது மகள்கள் கற்பழிக்கப்பட்டுக் கொடூரமாகக் கொல்லப்படும்போதும், குண்டை வெடிக்கச் செய்தும், குண்டால் வெடிபட்டும், நடுத்தெருவில் அவர்கள் உடல் சின்னாபின்னமாகச் சிதறி சாகும்போதும், நாசமாப் போகும்போதும், ………………

இந்த உலகம் இப்போது போலவே அப்போதும் இப்படி நிம்மதியாகவே சுற்றிக்கொண்டிருக்கும்.

Source: http://www.tamilhindu.com/2009/07/facts-amidst-gospels/

Jesus camp

மிஷனரியாக இருந்தது எனக்கு ஒளி காட்டியது

ஜடாயு

மூலம்: நவோமி ப்ரெட்டிமேன் (Naomi Prettyman)
தமிழில்: ஜடாயு

நான் மிசௌரி மாநிலத்தின் கான்சாஸ் சிடி நகரில் (யு.எஸ்) வசீகரம் மிகுந்த எனது கிறிஸ்தவப் பெற்றோர்களால் வளர்க்கப் பட்டேன். கிறிஸ்தவ இல்லங்களில் பிறக்கும் எல்லாக் குழந்தைகளையும் போன்றே ஐந்து வயதாகும்போது நானும் “ரட்சிக்கப்” பட்டேன். எனக்கும், என் கூடப் பிறந்த ஏழு சகோதர, சகோதரிகளுக்கும் எனது அம்மாவே வீட்டுப் பள்ளிக் கூடத்தில் கல்வி கற்றுத் தந்தார். எனது நண்பர்களாக இருந்த எங்கள் சர்ச்சைச் சேர்ந்த எல்லாக் குழந்தைகளும் இதே வகையில் தான் வளர்க்கப் பட்டார்கள்.

நாங்கள் கான்சாஸ் நகரில் இருந்த எந்த உட்பிரிவையும் சாராத (non-denominational) கிறிஸ்தவ சர்ச்சுக்குச் சென்றோம். அங்கு அதிதீவிர கிறிஸ்தவத்தைக் கடைப் பிடித்தோம். மக்கள் ஆடுவதும், ஆவேசத்துடன் கூச்சலிடுவதும், வலிப்பு வந்தவர்கள் போன்று நடப்பதுமாக, பிரார்த்தனை நேரங்கள் பெரும்பாலும் வெறியாட்டங்களாகவே இருந்தன. “ஜீசஸ் கேம்ப்” என்ற ஆவணப் படம் எங்களுக்கு அளிக்கப் பட்ட அந்த போதனைகளை அப்படியே நினைவுக்குக் கொண்டு வருகிறது. அப்போதே நாங்கள் “ஏசுவின் போர்வீரர்களாக” இருந்தோம். சர்ச் அதன் உறுப்பினர்களை மிஷன் குழுக்களாக பல இடங்களுக்கு அனுப்பியது, குறிப்பாக மெக்சிகோவுக்கு.

இதற்கெல்லாம் நான் உடன்பட்டேன். அந்தக் காலத்தில் எனது வாழ்க்கை லட்சியம் திருமணம் செய்து கொண்டு குழந்தை பெற்றுக் கொள்வது, கர்த்தருக்கு ஊழியம் செய்வது என்பதாக இருந்தது. ஒரு சராசரி பதின்மவயது ஜீசஸ் பைத்தியமாக (”Jesus Freak”) இருந்தேன்.

ஜீசஸ் கேம்ப் ஆவணப் படம் - முன்னோட்டம்

Jesus Camp is a 2006 documentary directed by Rachel Grady and Heidi Ewing about a pentecostal summer camp for children who spend their summers learning and practicing their “prophetic gifts” and being taught that they can “take back America for Christ.”

எனக்கு பதினான்கு வயது இருக்கும்போது, இந்தியாவில் புதுதில்லிக்கு மிஷன் குழுவாக செல்ல தகுந்த ஊழியர்களைத் தேடிக் கொண்டிருப்பதாக சர்ச்சில் அறிவித்தார்கள். நான் கண்டிப்பாகப் போயே ஆக வேண்டும் என்று எண்ணினேன். அதற்கு இன்னொரு காரணமும் உண்டு. எனது உயிர் நண்பனும் அந்த மிஷன் குழுவில் செல்வதாக இருந்தான். நான் அவனை விட்டுப் பிரிந்திருக்க விரும்பவில்லை. அந்தக் கோடை விடுமுறை முழுவதும் பலவிதமாக வேலை செய்து பணம் திரட்டினேன் - புல்வெளி சீர்செய்வது, புத்தகம் விற்பது, குழந்தைகளைப் பார்த்துக் கொள்வது, நன்கொடை கேட்பது இப்படியெல்லாம்.

இப்படித் தான் பதினான்கே வயதான நான் இந்தியா போகும் விமானத்தில் ஏறி உட்கார்ந்தேன். எங்களது மிஷன் குழுத்தலைவர் பணி என்ன என்பதைத் தெளிவாகவே விளக்கியிருந்தார் - அந்தப் பகுதி முழுவதும் மக்களை வலைவீசித் தேட வேண்டும், ஜப வீடுகளை உருவாக்க வேண்டும் (”scout the land” and plant “house churches”). அங்கு நாங்கள் ஆச்சரியகரமான இந்தியக் குடிகளை சந்தித்தோம். அவர்களைப் போலவே உடையணிந்து கொண்டோம். அவர்களுடன் புது தில்லி அருகில் உள்ள ஒரு சிறிய கிராமத்தில் வசித்தோம். பிரசினை என்னவென்றால், அவர்கள் அனைவரும் இந்துமதம் அல்லது புத்த மதத்தைக் கடைப் பிடிப்பவர்களாக இருந்தார்கள். அவர்களது “தீய, சாத்தானிய” வழிகள் அகன்று, ஏசு அவர்களது மண்ணிற்கு வந்து அவர்களுக்கு ஒளி காட்ட வேண்டும் என்று நாங்கள் பிரார்த்தித்தோம். நானும் பணியில் முழுமையாகவே ஈடுபட்டிருந்தேன். “தீய, சாத்தானிய” வழிபாட்டாளர்கள் மனம் திருந்த கூவிக் கூவிப் பிரார்த்தனை செய்தேன்.

நாங்கள் இந்தியாவில் இருந்தபோது தீபாவளி என்ற பண்டிகை வந்தது. அதைப் பற்றிய நேரடி அனுபவத்தைப் பெற எங்களுக்கு வாய்ப்புக் கிடைத்தது. அந்த மக்கள் தங்களது மதம் மீது கொண்டிருந்த பெரும் நம்பிக்கையையும், சிரத்தையையும் நாங்கள் பார்த்தோம். அவர்கள் மதம் எப்படி அவர்களது கலாசாரத்தின் அழகிய அங்கமாக இருக்கிறது என்பதையும் உணர்ந்தோம்.

நான் யு.எஸ் திரும்பியதும், எனது 5 வயது தங்கை மிகவும் நோய்வாய்ப் பட்டாள். எங்கள் பெற்றோர்கள் ”கர்த்தரே பெரிய மருத்துவர்” என்ற நம்பிக்கை கொண்டிருந்ததனால் எனது தங்கை 2004ம் வருடம் ஜனவரி 9ம் நாள் இறந்து போனாள் (”Victory Halbert” என்று கூகிள் செய்தால் அவளைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ளலாம்). எங்கள் பெற்றோர்கள் விசாரணைக்கு அழைத்துச் செல்லப் பட்டார்கள். நானும், என் உடன்பிறந்தவர்களும் ஆதரவற்றோர் இல்லங்களுக்கு அனுப்பப் பட்டோம். மூன்று வருடங்கள் ஆதரவற்றோர் இல்லங்களுக்கும் சீர்திருத்த இல்லங்களுக்கும் அலைக்கழிக்கப் பட்டு, கடைசியாக எங்கள் அப்பாவிடம் கொண்டு சேர்க்கப் பட்டோம். அப்போது விவாகரத்தாகியிருந்தது, அம்மா பிரிந்து சென்று விட்டிருந்தாள். அப்பா மிகுந்த மன உளைச்சலுக்கு ஆட்பட்டார். நிறையக் குடிக்க ஆரம்பித்தார். என் இஷ்டப் படி என்ன வேண்டுமானாலும் செய்ய அனுமதித்தார்.

நான் ஒருவிதமாக வளர்க்கப் பட்ட வீட்டுச் சூழலிலிருந்து, மதச்சார்பற்ற சுதந்திர உலகத்துக்குள் தள்ளப் பட்டது எனக்குப் பெரும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. முதலில் அம்மாவிடம் வீட்டுப் பள்ளிக் கூடத்தில் பாடம். பிறகு, மிசௌரி மாநிலத்திலேயே மிகவும் மோசமான அரசுப் பள்ளிகள் இருக்கும் பகுதியில் அரசுப் பள்ளிக்குப் போகவேண்டி வற்புறுத்தப் பட்டேன்.

நான் அறியவந்த எல்லாவற்றுக்கும் எதிராக புரட்சி செய்தேன். அடிக்கடி பள்ளிக்குச் செல்வதை தவறவிட்டேன், அதனால் பள்ளியிலிருந்து நிற்கவேண்டியதாயிற்று. புதிய பெரிய கிளாஸ் நண்பர்களுடன் சேர்ந்து சுற்றினேன். கடைசியாக பதினேழு வயதில், பள்ளிப் பருவத்தில் சினேகமான தோழனுடன் சேர்ந்து வாழத் தொடங்கினேன். உடனேயே, நான் கர்ப்பமானேன். என்னை இழுத்துப் பிடித்து வைத்திருந்த எல்லாவற்றையும் உதறி, என் வாழ்க்கை இட்டுச் செல்லும் பாதையில் செல்லத் தொடங்கினேன். நானும் என் தோழனும் சேர்ந்து ஒரு அபார்ட்மெண்ட் வாங்கினோம். சேர்ந்து வாழ நிச்சயித்தோம். 2008ல் எங்களுக்கு இன்னொரு குழந்தை பிறந்தது. இறுதியாக திருமணம் செய்து கொண்டோம். அப்போது வயது எனக்கு 19, அவனுக்கு 21. பிறகு புது வீடு கட்டிச் சென்றோம். நான் வீட்டிலிருந்தே குழந்தைகள் காப்பகம் நடத்தினேன். அவன் கல்லூரியில் படித்த பட்டதாரி என்பதால் நல்ல வேலை கிடைத்தது. நாங்கள் பொருளாதார ரீதியாக முற்றிலும் பாதுகாப்பு அடைந்து விட்டோம்.

என் கணவர் பாப்டிஸ்ட் (Baptist) சூழலில் வளர்ந்தவர். என்னைப் போலவே அவரும் தன்னை கிறிஸ்தவன் என்று பெருமையாக அழைத்துக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் உண்மையில் நாங்கள் இருவருமே எங்கள் நம்பிக்கைகளுடன் போராடிக் கொண்டிருந்தோம். நாங்கள் இள வயதினர். கிறிஸ்தவ மதத்தை வைத்துக் கொண்டு என்ன செய்வது என்று தெரியாததால், அதைப் பற்றிப் பேசுவதை முற்றாகவே தவிர்த்தோம்.

எனது இந்திய மிஷன் பயணம் பற்றிய குற்ற உணர்வுடன் நான் போராடிக் கொண்டிருந்தேன். நான் உண்மையில் அங்கு போய் என்ன செய்தேன்? ”தேவனின் நற்செய்தியைப் பரப்பிக் கொண்டிருந்தேன்!” அந்த இந்தியர்கள் தங்கள் மதத்தின் மீது எவ்வளவு பற்றுக் கொண்டிருந்தார்கள் என்பதை எண்ணிப் பார்த்தேன். அவர்களது கலாசாரத்திற்குள் எனது விசுவாச வெறியுடன் நான் அத்துமீறி நுழைந்திருக்கிறேன் என்பது எனக்குப் புரிந்தது. சொல்லப் போனால் அதன்மீது உண்மையில் எனக்கே நம்பிக்கை இருந்ததில்லை.

கிறிஸ்தவ மதத்தைப் பற்றிய ஏராளமான கேள்விகளை எனக்குள் எழுப்பிக் கொண்டேன். இதை அலங்கோலமாகாமல் எப்படி என் பாப்டிஸ்ட் கணவருடன் பேசப் போகிறேன் என்று கவலைப் பட்டுக் கொண்டிருந்தேன். நல்லவேளை அவருக்கும் பைபிளைப் பற்றி கிறிஸ்தவத்தைப் பற்றி அதே போன்று கேள்விகள் இருந்தன என்று தெரியவந்தது. எனக்கு ஆசுவாசமாக இருந்தது. ஆனாலும், இதைப் பற்றி என்ன செய்வது என்று எங்கள் இருவருக்குமே தெரியவில்லை.

அது 2009ம் ஆண்டு கோடை காலம். என் அப்பா, தீவிரமாக கிறிஸ்தவத்தை உதறித் தள்ளி விட்டிருந்தார். மத மௌடிகம் பற்றி இடைவிடாத பேச்சுக்களிலும், சதிவலைகள் பற்றிய சலிக்காத உரையாடல்களிலும் ஊறி அதன் எல்லைக்கே சென்று விட்டிருந்தார். ”ஓய்வான உழைப்பாளர் தினம்” (Laid Back Labor Day) என்ற கொண்டாட்டத்திற்காக கான்சஸின் மெக்லவுத் (Mclouth) பிரதேசத்திற்கு கூட்டாகச் சேர்ந்து போக எங்களை அழைத்தார். நாங்கள் தயங்கினோம், ஏனென்றால் அந்த இடம் பாகன்கள் அதாவது இயற்கை வழிபாட்டாளர்கள் கூடும் மைதானம் (Pagan campground). கிறிஸ்தவர்களான எங்களுக்கு, பாகன்கள் சாத்தானிய வழிபாட்டாளர்கள், சூனியக் காரர்கள் என்று ஆதிமுதலே கற்றுக் கொடுக்கப் பட்டிருந்தது.

இருந்தாலும் அங்கு போனோம். அது எங்கள் வாழ்க்கையை மாற்றிவிட்டது. இப்போது நாங்களே எங்களை ”பாகன்கள்” என்று அழைத்துக் கொள்கிறோம். எதையும் நாங்கள் கடைப்பிடிப்பதில்லை. ஆனால் மந்திர வித்தைகளையும், மறைஞானத்தையும் திறந்த மனதுடன் அணுகுகிறோம். இயற்கை மீது அன்பு கொண்டவர்களாக இருக்கிறோம்.

கர்த்தரால் நிராகரிக்கப் படுவது பற்றியும், நரகத்தில் உழல்வது பற்றியும் இப்போது எனக்குப் பயம் இல்லை. உலகத்தில் ஒருவர் சொல்வதும் முழு உண்மை இல்லை என்று இப்போது எனக்குப் புரிகிறது. அப்படி இருக்க ஒரே ஒரு மதம் மட்டும் எப்படி சரியானதாக இருக்க முடியும்? மதம் என்பது உண்மையில் கலாசாரம் சம்பந்த பட்ட விஷயம் என்று நான் நினைக்கிறேன், குறிப்பாக, எனது இந்தியப் பயணத்தின் காரணமாக. கடவுளை வேறு பெயரில் வழிபடுவதாலோ, ஏசு என்பவரை அவர்கள் இதயங்களில் ஏற்றுக் கொள்ளாததாலோ இந்தியர்கள் தீயவர்கள் அல்ல; சாத்தான்கள் அல்ல. இப்போது அதை நான் அறிவேன். நான் சுதந்திரமடைந்து விட்டேன்.

இந்த வாழ்க்கைக் கதையைச் சொன்னதன் நோக்கம் என்ன என்று என்னால் சரியாகக் கூற முடியவில்லை. இது ஒரு வாக்குமூலம் அல்ல. நான் யார், எப்படிப் பட்டவளாகியிருக்கிறேன் என்பதை உறுதியுடன் சொல்ல விரும்பினேன் என்றே நினைக்கிறேன். நான் இப்போது மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறேன் என்பதை அறிவேன். முன்னாள் கிறிஸ்தவர்களாக எங்களது பழைய நினைவுகளை, எண்ணங்களை, புரிதலுடன் பகிர்ந்து கொள்ளக் கூடிய கணவர் கிடைத்தார் என்பது என் அதிர்ஷ்டம். இந்த இடத்தில் “நீ நரகத்திற்குப் போவாய்” என்று சொல்லப் படாமல், என்னுடைய வாழ்க்கையைப் பகிர்ந்து கொள்ள முடிகிறது என்பதிலும் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைகிறேன் (மற்ற இடங்களில் அப்படி நிறையப் பேர் இன்னமும் சொல்லத் தான் செய்கிறார்கள். நான் தான் நம்புவதில்லை).

நான் நம்பிக்கைகளுக்காக அச்சுறுத்தப் படவில்லை. ஆனால் அந்த ஒரு காரணத்தினாலேயே தான் கீழ்ப்படிந்தேன் - அச்சம். கர்த்தரால் நிராகரிக்கப் பட்டு நரகத்தில் உழலாமல், சுவர்க்கத்திற்குப் போக வேண்டும் என்ற அச்சத்தால், முற்றாக பைபிளில் கூறியபடி வாழ்க்கையை வாழ முயற்சி செய்தேன். எனக்கு பைபிளைப் பற்றிச் சொல்வதற்கு நிறையவே உள்ளது, ஆனால் இப்போது வேண்டாம்.

ஒரு விஷயத்தை ஒத்துக் கொள்கிறேன் - இப்போதும் நான் அச்ச உணர்வுடன் போராட வேண்டியுள்ளது, கிறிஸ்தவத்தின் காரணமாக. சில சமயம் நினைக்கிறேன் - ஒருவேளை நான் எண்ணுவது தவறோ? உண்மையிலேயே நரகம் இருந்து, நான் அங்கு தான் போகப் போகிறேனோ? என்று. உடனே என்னை ஒரு உலுக்கு உலுக்கிக் கொள்கிறேன். தங்கள் பார்வையில் ”சரியான உலகத்தை” உருவாக்க கிறிஸ்தவர்கள் கண்டுபிடித்த சமாசாரம் தான் நரகம் என்று நினைவு படுத்திக் கொள்கிறேன்.

(இந்தக் கட்டுரை Exchristian.net என்ற இணையதளத்தில் வெளிவந்தது. இந்தக் கட்டுரை ஆசிரியர் போன்று கிறிஸ்தவ மதத்தால் தங்கள் வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட கடும் மன உளைச்சல்கள், குற்ற உணர்வுகளிலிருந்து மீண்டு புதிய வாழ்க்கையைத் துவக்கியவர்கள் மற்றும் அதில் முயல்பவர்கள் தங்கள் அனுபவங்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளும் இணையதளம் அது).

Source: http://www.tamilhindu.com/2010/06/being-missionary-showed-me-light/

Know where we fail exactly

7 Simple Ways To Say “No”

Do you have difficulty saying “no”? Are you always trying to be nice to others at the expense of yourself?

Well, you’re not alone. In the past, I was not good at saying “no”, because I didn’t want to hurt the other person’s feelings.

For example, whenever I get requests for help, I would attend to them even though I had important work to do. Sometimes the requests would drag to 2-3 hours or even beyond. At the end of the day, I would forgo sleep to catch up on my work. This problem of not knowing how to say “no” also extended to my clients, business associates and even sales people.

After a while, I realized all these times of not saying “no” (when I should) were not helping me at all. I was spending a lot of time and energy for other people and not spending nearly as much time for myself. It was frustrating especially since I brought it upon myself. I slowly realized if I wanted personal time, I needed to learn to say “no”.

Why We Find It Hard To Say “No”

To learn to say “No”, we have to first understand what’s resisting us about it. Below are common reasons why people find it hard to say no:

1. You want to help. You are a kind soul at heart. You don’t want to turn the person away and you want to help where possible, even if it may eat into your time.
2. Afraid of being rude. I was brought up under the notion that saying “No”, especially to people who are more senior, is rude. This thinking is common in Asia culture, where face-saving is important. Face-saving means not making others look bad (a.k.a losing face).
3. Wanting to be agreeable. You don’t want to alienate yourself from the group because you’re not in agreement. So you confirm to others’ requests.
4. Fear of conflict. You are afraid the person might be angry if you reject him/her. This might lead to an ugly confrontation. Even if there isn’t, there might be dissent created which might lead to negative consequences in the future.
5. Fear of lost opportunities. Perhaps you are worried saying no means closing doors. For example, one of my clients’ wife was asked to transfer to another department in her company. Since she liked her team, she didn’t want to shift. However, she didn’t want to say no as she felt it would affect her promotion opportunities in the future.
6. Not burning bridges. Some people take “no” as a sign of rejection. It might lead to bridges being burned and relationships severed.

If you nodded to any of the reasons, I’m with you. They applied to me at one point or another. However, in my experience dealing with people at work and in life, I realized these reasons are more misconceptions than anything. Saying “No” doesn’t mean you are being rude; neither does it mean you are being disagreeable. Saying “No” doesn’t mean there will be conflict nor that you’ll lose opportunities in the future. And saying no most definitely doesn’t mean you’re burning bridges. These are all false beliefs in our mind.

At the end of the day, it’s about how you say “no”, rather than the fact you’re saying no, that affects the outcome. After all, you have your own priorities and needs, just like everyone has his/her own needs. Saying no is about respecting and valuing your time and space. Say no is your prerogative.

7 Simple Ways To Say “No”

Rather than avoid it altogether, it’s all about learning the right way to say no. After I began to say no to others, I realized it’s really not as bad as I thought. The other people were very understanding and didn’t put up any resistance. Really, the fears of saying no are just in our mind.

If you are not sure how to do so, here are 7 simple ways for you to say no. Use the method that best meets your needs in the situation.

1. “I can’t commit to this as I have other priorities at the moment.”

If you are too busy to engage in the request/offer, this will be applicable. This lets the person know your plate is full at the moment, so he/she should hold off on this as well as future requests. If it makes it easier, you can also share what you’re working on so the person can understand better. I use this when I have too many commitments to attend to.

2. “Now’s not a good time as I’m in the middle of something. How about we reconnect at X time?”

It’s common to get sudden requests for help when you are in the middle of something. Sometimes I get phone calls from friends or associates when I’m in a meeting or doing important work. This method is a great way to (temporarily) hold off the request. First, you let the person know it’s not a good time as you are doing something. Secondly, you make known your desire to help by suggesting another time (at your convenience). This way, the person doesn’t feel blown off.

3. “I’d love to do this, but …”

I often use this as it’s a gentle way of breaking no to the other party. It’s encouraging as it lets the person know you like the idea (of course, only say this if you do like it) and there’s nothing wrong about it. I often get collaboration proposals from fellow bloggers and business associates which I can’t participate in and I use this method to gently say no. Their ideas are absolutely great, but I can’t take part due to other reasons such as prior commitments (#1) or different needs (#5).

4. “Let me think about it first and I’ll get back to you.”

This is more like a “Maybe” than a straight out “No”. If you are interested but you don’t want to say ‘yes’ just yet, use this. Sometimes I’m pitched a great idea which meets my needs, but I want to hold off on committing as I want some time to think first. There are times when new considerations pop in and I want to be certain of the decision before committing myself. If the person is sincere about the request, he/she will be more than happy to wait a short while. Specify a date / time-range (say, in 1-2 weeks) where the person can expect a reply.

If you’re not interested in what the person has to offer at all, don’t lead him/her on. Use methods #5, #6 or #7 which are definitive.

5. “This doesn’t meet my needs now but I’ll be sure to keep you in mind.”

If someone is pitching a deal/opportunity which isn’t what you are looking for, let him/her know straight-out that it doesn’t meet your needs. Otherwise, the discussion can drag on longer than it should. It helps as the person know it’s nothing wrong about what he/she is offering, but that you are looking for something else. At the same time, by saying you’ll keep him/her in mind, it signals you are open to future opportunities.

6. “I’m not the best person to help on this. Why don’t you try X?”

If you are being asked for help in something which you (i) can’t contribute much to (ii) don’t have resources to help, let it be known they are looking at the wrong person. If possible, refer them to a lead they can follow-up on – whether it’s someone you know, someone who might know someone else, or even a department. I always make it a point to offer an alternate contact so the person doesn’t end up in a dead end. This way you help steer the person in the right place.

7. “No, I can’t.”

The simplest and most direct way to say no. We build up too many barriers in our mind to saying no. As I shared earlier in this article, these barriers are self-created and they are not true at all. Don’t think so much about saying no and just say it outright. You’ll be surprised when the reception isn’t half as bad as what you imagined it to be.

Learn to say no to requests that don’t meet your needs, and once you do that you’ll find how easy it actually is. You’ll get more time for yourself, your work and things that are most important to you. I know I do and I’m happy I started doing that.

Source: http://zenhabits.net/say-no/

Love your fellow human being

25 Ways to Help a Fellow Human Being Today

Too often the trend in our society is for people to be separated from either other, to be cut off from the great mass of humanity, and in doing so to be dehumanized a little bit more with each step.

Cars have taken us off the streets, where we used to greet each other and stop to chat. Cubicles have taken away a bit of the humanity in working, as have factories and even computers to some extent. Television has planted us firmly in our living rooms, instead of out with other people. Even movie theaters, where many people get together, cut us off from true conversation because we’re staring at a big screen.

And while I’m not railing against any of these inventions (except perhaps the cubicle), what we must guard against is the tendency of that individuality to have us focused on ourselves to the exclusion of our fellow human beings. The tendency towards selfishness rather than giving, on helping ourselves rather than helping our brothers and sisters in humanity.

I’m not saying we’re all like that, but it can happen, if we’re not careful.

So strike back against the selfishness and greed of our modern world, and help out a fellow human being today. Not next month, but today.

Helping a fellow human being, while it can be inconvenient, has a few humble advantages:

1. It makes you feel better about yourself;
2. It connects you with another person, at least for a moment, if not for life;
3. It improves the life of another, at least a little;
4. It makes the world a better place, one little step at a time;
5. And if that kindness is passed on, it can multiply, and multipy.

So take just a few minutes today, and do a kindness for another person. It can be something small, or the start of something big. Ask them to pay it forward. Put a smile on someone’s face.

Don’t know where to start? Here’s an extremely incomplete list, just to get you thinking — I’m sure you can come up with thousands more if you think about it.

1. Smile and be friendly. Sometimes a simple little thing like this can put a smile and warm feeling in someone else’s heart, and make their day a little better. They might then do the same for others.
2. Call a charity to volunteer. You don’t have to go to a soup kitchen today. Just look up the number, make the call, and make an appointment to volunteer sometime in the next month. It can be whatever charity you like. Volunteering is one of the most amazing things you can do.
3. Donate something you don’t use. Or a whole box of somethings. Drop them off at a charity — others can put your clutter to good use.
4. Make a donation. There are lots of ways to donate to charities online, or in your local community. Instead of buying yourself a new gadget or outfit, spend that money in a more positive way.
5. Redirect gifts. Instead of having people give you birthday or Christmas gifts, ask them to donate gifts or money to a certain charity.
6. Stop to help. The next time you see someone pulled over with a flat tire, or somehow in need of help, stop and ask how you can help. Sometimes all they need is a push, or the use of your cell phone.
7. Teach. Take the time to teach someone a skill you know. This could be teaching your grandma to use email, teaching your child to ride a bike, teaching your co-worker a valuable computer skill, teaching your spouse how to clean the darn toilet. OK, that last one doesn’t count.
8. Comfort someone in grief. Often a hug, a helpful hand, a kind word, a listening ear, will go a long way when someone has lost a loved one or suffered some similar loss or tragedy.
9. Help them take action. If someone in grief seems to be lost and doesn’t know what to do, help them do something. It could be making funeral arrangements, it could be making a doctor’s appointment, it could be making phone calls. Don’t do it all yourself — let them take action too, because it helps in the healing process.
10. Buy food for a homeless person. Cash is often a bad idea if it’s going to be used for drugs, but buying a sandwich and chips or something like that is a good gesture. Be respectful and friendly.
11. Lend your ear. Often someone who is sad, depressed, angry, or frustrated just needs someone who will listen. Venting and talking through an issue is a huge help.
12. Help someone on the edge. If someone is suicidal, urge them to get help. If they don’t, call a suicide hotline or doctor yourself to get advice.
13. Help someone get active. A person in your life who wants to get healthy might need a helping hand — offer to go walking or running together, to join a gym together. Once they get started, it can have profound effects.
14. Do a chore. Something small or big, like cleaning up or washing a car or doing the dishes or cutting a lawn.
15. Give a massage. Only when appropriate of course. But a massage can go a long way to making someone feel better.
16. Send a nice email. Just a quick note telling someone how much you appreciate them, or how proud you are of them, or just saying thank you for something they did.
17. Show appreciation, publicly. Praising someone on a blog, in front of coworkers, in front of family, or in some other public way, is a great way to make them feel better about themselves.
18. Donate food. Clean out your cupboard of canned goods, or buy a couple bags of groceries, and donate them to a homeless shelter.
19. Just be there. When someone you know is in need, sometimes it’s just good to be there. Sit with them. Talk. Help out if you can.
20. Be patient. Sometimes people can have difficulty understanding things, or learning to do something right. Learn to be patient with them.
21. Tutor a child. This might be difficult to do today, but often parents can’t afford to hire a tutor for their child in need of help. Call a school and volunteer your tutoring services.
22. Create a care package. Soup, reading material, tea, chocolate … anything you think the person might need or enjoy. Good for someone who is sick or otherwise in need of a pick-me-up.
23. Lend your voice. Often the powerless, the homeless, the neglected in our world need someone to speak up for them. You don’t have to take on that cause by yourself, but join others in signing a petition, speaking up a a council meeting, writing letters, and otherwise making a need heard.
24. Offer to babysit. Sometimes parents need a break. If a friend or other loved one in your life doesn’t get that chance very often, call them and offer to babysit sometime. Set up an appointment. It can make a big difference.
25. Love. Simply finding ways to express your love to others, whether it be your partner, child, other family member, friend, co-worker, or a complete stranger … just express your love. A hug, a kind word, spending time, showing little kindnesses, being friendly … it all matters more than you know.

Source: http://zenhabits.net/25-ways-to-help-a-fellow-human-being-today/

”காவி” தீவிரவாதமா அல்லது ப.சிதம்பரத்தின் நிறக்குருட்டு பாதிப்பா?

பரம்பரை காரணமாகவோ, கண்ணிலோ நரம்புகளிலோ கோளாறு ஏற்பட்டதன் காரணமாகவோ, மனிதர்களுக்கு நிறக்குருடு பாதிப்பு ஏற்படுகிறது. இந்த பாதிப்பு உள்ளவர்களால், சில நிறங்களை பகுத்தறிய முடிவதில்லை. அதாவது நீல நிறம் சிலருக்கு நீல நிறமாகத் தோன்றாமல் போகலாம். சிலருக்கு பச்சை நிறம் கூட காவி நிறமாகவே தெரியும்.

- மருத்துவ என்சைக்ளோபீடியாவிலிருந்து.

கடந்த வாரம் (ஆக. 25 ) புதுதில்லியில் நடந்த, மாநில காவல்துறை தலைவர்கள் (டி.ஜி.பி) மாநாட்டில் பேசிய மத்திய உள்துறை அமைச்சர் ப.சிதம்பரம், ”நாட்டில் காவி பயங்கரவாதம் (saffron terrorism) புதிய சவாலாக உருவெடுத்துள்ளது. பல்வேறு பகுதிகளில் நடந்த குண்டுவெடிப்புகளுக்கு காவி பயங்கரவாதம் காரணம் என்று கண்டறியப்பட்டுள்ளது” என்று திருவாய் மலர்ந்தருளினார்.

நாட்டின் சட்டம் ஒழுங்கைக் காப்பாற்ற வேண்டிய- உள்நாட்டுப் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்த வேண்டிய பொறுப்பில் உள்ள காவல்துறை தலைவர்கள் மாநாட்டில் சிதம்பரம் இவ்வாறு பேசி இருப்பது பலத்த கண்டனங்களை உருவாக்கி உள்ளது. தனது பேச்சுக்கு அவர் வேறு எந்த ஆதாரமும் காட்டவில்லை. போகிற போக்கில் காவி பயங்கரவாதம் பற்றி குறிப்பிட்டு, தனது மேதாவித் தனத்தையும் இத்தாலி அம்மையாரிடம் தனது விசுவாசத்தையும் காட்டியிருக்கிறார், ப.சி.

இது காவல்துறையை தவறாக வழிநடத்தவே என்பது வெளிப்படை. மத்தியில் ஆளும் காங்கிரஸ் கட்சி, பல முனைகளிலும் (விலைவாசி உயர்வு, வெளிநாட்டுக் கொள்கையில் தோல்வி, எல்லைப் பாதுகாப்பு மற்றும் உள்நாட்டுப் பாதுகாப்பில் அலட்சியம், அண்டை நாடுகளுடன் நட்புறவில் பாதிப்பு, கட்டுங்கடங்காத ஊழல், இன்னும் பல) பரிதாபகரமான தோல்வியைச் சந்தித்துவரும் நிலையில், மக்களின் கவனத்தை திசைதிருப்ப ப.சி. வீசிய கல்லாகவே இந்த புகார், தோற்றம் அளிக்கிறது.

எதிர்பார்த்தது போலவே, நாடு முழுவதும் ப.சி.பேச்சுக்கு கடும் எதிர்ப்பு கிளம்பியுள்ளது. இதன் மூலமாக, ஊடகங்களின் கவனத்தைப் பெற்று, மத்திய அரசில் தவிர்க்க முடியாத சக்தியாக தன்னை ப.சி. இனம் காட்டிக் கொண்டுள்ளார். ம.பி. முன்னாள் முதல்வர் திக்விஜய் சிங், தமிழகத்தின் எஸ்.ஆர்.பாலசுப்ரமணியம் போன்றோர் இதே விளையாட்டை இதற்கு முன் பலமுறை ஆடியிருக்கிறார்கள். சென்னை ஆர்.எஸ்.எஸ் அலுவலகத்தை இஸ்லாமிய வெறியர்கள் குண்டுவைத்து தகர்த்தபோது (08 .08 .1993 ) சற்றும் கூச்சமில்லாமல், ‘இந்த குண்டை ஆர்.எஸ்.எஸ்.காரர்களே வைத்திருக்கக் கூடும்’ என்று வக்கணை பேசியவர் எஸ்.ஆர்.பாலசுப்ரமணியம். 2008 - ல் நாட்டில் ஹிந்து பயங்கரவாதம் பரவுவதாக அங்கலாய்த்தவர் திக்விஜய் சிங். அவர் வழிவந்த ப.சி.யும் அதே பாதையில் பயணிக்கிறார்.

ப.சி. யாரையும் தனது உரையில் குறிப்பிடவில்லை என்றாலும், ஆர்.எஸ்.எஸ். உள்ளிட்ட இந்து அமைப்புகளை குறிவைத்தே அவர் பேசி இருக்கிறார். இதற்கு ஆர்.எஸ்.எஸ். மூத்த தலைவர் சுரேஷ்ராவ் ஜோஷி கண்டனம் தெரிவத்தார். ”உள்துறை அமைச்சரின் பேச்சு, ஒட்டுமொத்த இந்து சமுதாயத்தையும் குற்றவாளிக் கூண்டில் நிறுத்தும் வன்மமான முயற்சி” என்று அவர் கண்டித்தார்.

ஆர்.எஸ்.எஸ். செய்தித் தொடர்பாளரான ராம் மாதவ், ”துணிவிருந்தால், காவி பயங்கரவாதம் என்றால் என்ன என்று ப.சி. தெளிவாக விளக்க வேண்டும். போகிற போக்கில் அவதூறுகளை அள்ளித் தெளிக்கக் கூடாது” என்று காட்டமாக விமர்சித்தார் .

பிரதான எதிர்க்கட்சியான பா.ஜ.க.வும். ப.சி.யின் பிதற்றலை கடுமையாக விமர்சித்தது. அக்கட்சி, பொது நிகழ்வுகளிலும் நாடாளுமன்றத்திலும், ப.சி.யின் பேச்சுக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து போராடி வருகிறது. ”காவி நிறம் நமது நாட்டின் பாரம்பரிய சின்னம். அதை எப்படி ப.சி. மாசுபடுத்தலாம்? அவர் உடனடியாக மன்னிப்பு கேட்க வேண்டும். அல்லது அவரை அமைச்சர் பதவியில் இருந்து பிரதமர் மன்மோகன் சிங் நீக்க வேண்டும்” என்று கோரினார் பா.ஜ.க. மாநிலங்களவை உறுப்பினரும் பத்திரிகையாளருமான பல்பீர் புஞ்ச்.

ப.சி.யின் பேச்சு நாட்டில் சர்ச்சையை ஏற்படுத்திவிட்டதை உணர்ந்த காங்கிரஸ் கட்சி தற்காப்பு ஆட்டத்திற்கு தயாரானது. அக்கட்சியின் தலைவர்களுள் ஒருவரான ஜனார்த்தன் த்விவேதி, ”பயங்கரவாதத்திற்கு எந்த நிறமும் கிடையாது. அதன் உண்மையான நிறம் கருப்பு மட்டுமே. எந்த வடிவில் இருந்தாலும் பயங்கரவாதம் அழிக்கப்பட வேண்டும்” என்றதுடன், ” பாரதத்தின் பாரம்பரியத்திலும், சுதந்திரப் போராட்டக் காலத்திலும் காவி நிறத்திற்கு நிரந்தர இடமுண்டு. யாரும் வார்த்தைகளை பிரயோகிக்கும்போது மிகுந்த கவனத்துடன் செயல்பட வேண்டும்” என்று ப.சி.க்கு அறிவுரை வழங்கினார்.

சிதம்பரத்திற்கு மூன்று கேள்விகள்:

• நாகலாந்தில் கிறிஸ்தவ பாதிரியார்களின் ஆதரவுடன் நடத்தப்படும் பிரிவினைவாதப் பிரசாரத்தையும், அங்கு நடக்கும் வன்முறைகளையும், வெள்ளைநிற (அது தான் கிறிஸ்தவர்களின் நிறமாம்!) பயங்கரவாதம் என்று கூறுவீர்களா?
• நாட்டின் பல மாநிலங்களில் தலைவிரித்தாடும் நக்சல் பாதிப்பு பகுதிகளில் சிவப்பு (அது தான் உங்கள் பாணியில் மாவோயிஸ்ட்களின் நிறம்) பயங்கரவாதத்திற்கு கிறிஸ்தவ அமைப்புகள் உதவுவதையும் சிவப்பு- வெள்ளை பயங்கரவாதம் என்று கூறுவீர்களா?
• காஷ்மீரில் கல்லெறிந்தே பாதுகாப்புப் படையினர் பல்லாயிரம் பேரை படுகாயப்படுத்திய பாக். ஆதரவு கும்பல்களை பச்சை பயங்கரவாதிகள் என்று கூறும் துணிவு உங்களுக்கு உண்டா?

பா.ஜ.க.வின் உ.பி. மாநிலத் தலைவாரன் கல்ராஜ் மிஸ்ரா, ”காவி பயங்கரவாதம் என்ற பெயரில் மக்களை பிரித்தாளும் சூழ்ச்சியில் காங்கிரஸ் ஈடுபட்டுள்ளது” என்று கண்டித்தார். பா.ஜ.க.வின் அகில பாரதத் தலைவரான நிதின் கட்கரியோ, ” ஓட்டுவங்கிக்காக காங்கிரஸ் எந்த எல்லைக்கும் செல்லும் என்பதை ப.சி.பேச்சு நிரூபித்துள்ளது. சிறுபான்மையினரை குஷிப்படுத்த வேண்டும்; தாஜா செய்ய வேண்டும் என்பதே அக்கட்சியின் ஒரே நோக்கம். அதன் தொடர்ச்சியே இது” என்று குற்றம் சாட்டினார்.

இவ்விவகாரம் நாடாளுமன்றத்தின் இரு அவைகளிலும் எதிரொலித்தது. பா.ஜ.க, சிவசேனை கட்சியினர், அமைச்சர் ப.சி. பேச்சுக்கு கடும் எதிர்ப்பு தெரிவித்தனர். ”ப.சி.யின் பேச்சு, நாடாளுமன்ற அவையில் உள்ள பல உறுப்பினர்களை ஜாடையாக தாக்குகிறது. இந்தப் பேச்சால் அவையின் பெரும்பாலான உறுப்பினர்கள் மனம் புண்பட்டுள்ளது” என்று மாநிலங்களவையில் அருண் ஜேட்லி பேசினார். வழக்கம்போல, மார்க்சிஸ்ட் கட்சியினரும் லாலு கட்சியினரும் அவருக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து, காங்கிரஸ் கட்சியை ஆதரித்தனர்.

நிலைமை சிக்கலாவதை உணர்ந்த காங்கிரஸ் மூத்த தலைவர் திக்விஜய் சிங்கும், அவர் பங்குக்கு, ‘பயங்கரவாதத்திற்கு எந்த நிறமும் கிடையாது” என்று மழுப்பினார். அதே சமயம் ”நாட்டில் சில இடங்களில் நடந்த குண்டுவெடிப்புகளில் ஆர்.எஸ்.எஸ்.ஸுக்கு தொடர்பு இருப்பதை மறுக்க முடியாது” என்று வழக்கமான பிலாக்கணத்தைப் பாடினார்.

தங்களது இந்தப் பேச்சுக்கு பின்னணியில், மகாராஷ்டிராவின் மாலேகான் (செப். 2006), சம்ஜாதா எக்ஸ்ப்ரஸ் ரயில் (பிப். 2007), ஆந்திராவின் ஐதராபாத் மசூதி (மே 2007), ராஜஸ்தானின் ஆஜ்மீர் தர்கா (அக். 2007 ), குஜராத்தின் மொடாசா (செப். 2008), ஆகிய இடங்களில் நடந்த குண்டுவெடிப்புகளை காங்கிரஸ் கட்சியினர் காரணமாகக் காட்டுகின்றனர். உண்மை என்ன? இதற்கு, சில முன் நிகழ்வுகளுக்கு நாம் செல்ல வேண்டும்.

மாலேகான் குண்டுவெடிப்பும், மற்ற நிகழ்வுகளும்:

மகாராஷ்டிரா மாநிலத்தின் நாசிக் அருகிலுள்ள சிறு நகரம் மாலேகான். இங்கு, 2006 , செப். 8 -ம் தேதி பல இடங்களில் குண்டு வெடித்தது. இதில் 38 பேர் கொல்லப்பட்டனர். 200-க்கு மேற்பட்டோர் காயமடைந்தனர். இந்த பயங்கரம் தொடர்பாக ‘சிமி’ என்ற முஸ்லிம் பயங்கரவாத அமைப்புக்கு தொடர்பிருப்பது ஆரம்பத்தில் தெரிய வந்தது.

ஆனால், சில நாட்களில் விசாரணையின் திசை மாற்றப்பட்டு, அபிநவ பாரத சங்கம் (வீர் சாவர்க்கர் விடுதலைப் போராட்டக் காலத்தில் நடத்திய அமைப்புக்கும் இதே பெயர் தான்) இவ்வழக்கில் சேர்க்கப்பட்டது. இது தொடர்பாக பெண்துறவி பிரக்யா சிங் தாகுர், முன்னாள் ராணுவ அதிகாரி லெப்.கர்னல் பிரசாத் புரோகித் உள்ளிட்ட பலர் கைது செய்யப்பட்டனர்.

இவ்வழக்கே, ஹிந்து பயங்கரவாதம் குறித்த கட்டுக்கக்தைகள் பரவக் காரணமானது. வழக்கில் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் கடும் சித்ரவதைக்கு ஆட்படுத்தப்பட்டு, ஒப்புதல் வாக்குமூலம் அளிக்க நிர்பந்திக்கப்பட்டனர். உண்மையான குண்டுவெடிப்பு குற்றவாளிகளைத் தவிர்த்த காவல்துறை, பெண் துறவியையும் முன்னாள் ராணுவ அதிகாரிகளையும் வழக்கில் குற்றம் சாட்டியது. இது ஏற்கனவே நாட்டில் மத துவேஷத்தைப் பரப்பிவரும் இஸ்லாமிய வெறியர்களுக்கு வசதியாகப் போய்விட்டது. அவர்களுக்கு நமது ‘மதசார்பற்ற’ ஊடகங்களும் பேருதவி செய்தன.

இவ்வழக்கில் இன்னும் விசாரணை முடிந்து குற்றப்பத்திரிகை முழுமையாக தாக்கல் செய்யப்படவில்லை. இவர்கள் இப்போதைக்கு குற்றம் சாட்டப்பட்டுள்ளவர்கள் மட்டுமே. இவர்கள் இதனை மறுத்து வருகின்றனர். இவர்கள் மீதான குற்றத்தை நிரூபிக்க ஆதாரம் இல்லாமல் மகாராஷ்டிரா காவல்துறை திணறி வருகிறது. இதுவரை மாலேகான் குண்டுவெடிப்பு தொடர்பான வழக்கில் உறுதியான எந்த ஆதாரமும் அபிநவ பாரத சங்கம் மீது காட்டப்படவில்லை. ஆனால், இந்த வழக்கைக் காட்டியே நாட்டில் ஹிந்து தீவிரவாதம் பரவி வருவதாக குற்றம் சுமத்தப்படுகிறது.

விஷயம் இத்துடன் நிற்கவில்லை. இந்தியாவில் இருந்து பாகிஸ்தான் செல்லும் சம்ஜவுதா ரயிலில் 2007 பிப்ரவரியில் நடந்த குண்டுவெடிப்பிலும் அபிநவ பாரத சங்கத்திற்கு தொடர்பிருப்பதாக குற்றம் சாட்டப்பட்டது. இந்த சம்பவத்தில் கொடூரமான ஆர்.டி.எக்ஸ் வெடிமருந்து பயன்படுத்தப்பட்டது. இதில் 68 பேர் பலியாகினர்; 200 பேர் படுகாயம் அடைந்தனர். இந்த சதியில் லஸ்கர்-எ-தொய்பா அமைப்பும் அல்-குவைதா அமைப்பும் தொடர்பு கொண்டிருப்பதாக அமெரிக்க உள்துறை அமைச்சகம் தகவல் அளித்தது. அண்மையில் அமெரிக்காவில் சிக்கிய டேவிட் ஹெட்லியும் தனது வாக்குமூலத்தில் இது தொடர்பான தகவல்களைக் கூறியுள்ளதாக தகவல். ஆனால், உண்மைக் குற்றவாளிகளைத் தவிர்த்து, இவ்வழக்கிலும் பெண்துறவி பிரக்யா சிங் தாகுர் சேர்க்கப்பட்டார்.

இதே போல, 2007 மே மாதம் ஐதராபாத் மசூதி அருகே நடந்த குண்டுவெடிப்பு (இதிலும் துவக்கத்தில் இஸ்லாமிய அமைப்பினர் கைது செய்யப்பட்டு, பிறகு பல்வேறு நிர்பந்தங்களால் விடுவிக்கப்பட்டனர்), 2007 அக்டோபரில் ஆஜ்மீர் தர்கா அருகில் நடந்த குண்டுவெடிப்பு, 2008 செப்டம்பரில் குஜராத்தின் மொடாசாவில் நடந்த குண்டுவெடிப்புகளிலும் அபிநவ பாரத சங்கம் குற்றம் சாட்டப்பட்டது.

இந்த அமைப்புடன் ஆர்.எஸ்.எஸ். அமைப்புக்கு தொடர்பு இல்லை. என்றபோதும், குண்டுவெடிப்பு குற்றவாளிகளைத் தப்பவிட்டுvவிட்டு, அப்பாவி ஹிந்துக்களையும் முன்னாள் ராணுவ அதிகாரிகளையும் கைது செய்துள்ளதை ஆர்.எஸ்.எஸ். கண்டித்து வருகிறது. எனவே தான், அபிநவ பாரத சங்கத்துடன் ஆர்.எஸ்.எஸ். இணைத்துப் பேசப்படுகிறது.

சிறைக்குள் உள்ளவர்கள் எப்படி அடுத்தடுத்த குண்டுவெடிப்புகளில் ஈடுபடுவார்கள் என்ற சாதாரண ஞானமும் கூட இல்லாமல், காங்கிரஸ் காரர்களால் வழிநடத்தப்படும் காவல்துறையினர், பிரக்யா சிங் தாகுர் உள்ளிட்டோர் மீது வழக்குகளை தொடர்ந்து தொடுத்து வருகின்றனர். அதே சமயம் உண்மைக் குற்றவாளிகள் எந்த அச்சமும் இன்றி வெளியில் சுதந்திரமாக உலா வருகின்றனர். அவர்கள் காங்கிரஸ் கட்சிக் கூட்டங்களில் முழங்கவும் துவங்கிவிட்டனர். என்.டி.டி.வி. போன்ற சில ஊடகங்கள், தங்கள் வழக்கமான ஹிந்து விரோத பிரசாரத்திற்கு கிடைத்த அவலாக இந்த விவகாரத்தை ஊதிப் பெரிதாக்கின. ‘ காவி பயங்கரவாதம் ‘ என்ற வார்த்தையே என்.டி.டி.வி.யால் உற்பத்தி செய்யப்பட்டது தான்.

உண்மையில், அபிநவ பாரத் சங்கம் மீதான குண்டுவெடிப்பு வழக்குகள் புனையப்பட்டவையாகவே (fabricated ) காணப்படுகின்றன. கர்நாடகத்தின் பெங்களூரு நகரில் நடந்த குண்டுவெடிப்புகளில் கேரளத்தின் மக்கள் ஜனநாயகக் கட்சித் தலைவர் அப்துல் நாசர் மதானிக்கு தொடர்பிருப்பது கண்டுபிடிக்கப்பட்டு அவரை கைது செய்ய முயற்சி நடந்தபோது கேரளத்தில் காங்கிரஸ் உள்ளிட்ட கட்சிகள் எதிர்ப்பு தெரிவித்தன. குற்றம் சாட்டப்பட்டதாலேயே மதானி குற்றவாளி ஆகிவிட மாட்டார் என்று முஸ்லிம் அமைப்புகள் கருத்து தெரிவித்தன.

இன்று, தமிழகத்திலும் கூட, மதானி கைதுக்கு கண்டனம் தெரிவித்து முஸ்லிம் அமைப்புகள் ஆர்பாட்டம் நடத்தி வருகின்றன. இதே முஸ்லிம் அமைப்புகளும் காங்கிரஸ் கட்சியும் தான், எந்த குற்றமும் நிரூபிக்கப்படாத அபிநவ பாரத சங்கத்தைக் காரணம் காட்டி, நாட்டில் காவி பயங்கரவாதம் பரவி வருவதாக பிரசாரம் செய்கின்றன.

தமிழகத்தில் பல இடங்களில் குண்டு வைத்தவர்கள், மகா யோக்கியர்கள் போல, ‘காணீர்… ஹிந்து பயங்கரவாதத்தின் கோர முகத்தை’ என்று இதே தமிழகத்தின் பல பகுதிகளில் சுவரொட்டி ஒட்டிக் கொண்டுள்ளனர். அவர்களுக்குத் தான், ப.சி.யின் பேச்சு உதவியுள்ளது. குண்டு வைத்தவர்கள் உபதேசம் செய்வதும், பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மீதே குற்றம் சாட்டப்படுவதும், உலகில் வேறு எங்கும் காணாத புதுமை. அது நம் நாட்டில் தான் நிகழ முடியும். ஹிந்துக்கள் ப.சி. கூறுவதுபோல குண்டு வைப்பவர்களாக இருந்திருந்தால், யாரும் இவ்வாறு ஹிந்துக்களுக்கு ‘பட்டம்’ சூட்டிக் கொண்டிருக்க மாட்டார்கள்.

அந்தக் காலத்திலிருந்து (அதாவது நேரு காலத்திலிருந்து) இன்றுவரை காங்கிரஸ் தன போக்கை மாற்றிக் கொள்ளவில்லை. இக்கட்சியின் சுயநல நடத்தையால் தான் நாடு துண்டானது. தற்போதும், நாட்டின் பல பகுதிகளில் பிரிவினை வாதம் தலைதூக்கியிருக்கிறது. காங்கிரஸ் திருந்தப் போவதில்லை என்பதையே ப.சி.யின் பேச்சு நிரூபித்திருக்கிறது.

நாட்டின் மீது நேசம் கொண்டவர்கள், இத்தகைய கிறுக்குத்தனமான பிதற்றல்களைக் கண்டும்காணாமல் இருந்துவிடக் கூடாது. நம்மால் இயன்ற முறைகளில், இத்தகைய பிதற்றல்களுக்கு சரியான பதிலடி கொடுக்க வேண்டும். அப்போது தான் நிறக்குருடு நோயால் பாதிக்கப்பட்ட அரசியவாதிகளிடமிருந்து நமது நாட்டை நம்மால் காக்க முடியும்.

நிறத்தை மாற்றுவதும் லாபம் தான்!

இந்தச் செய்திக்கும் கட்டுரைக்கும் எந்த நேரடியான தொடர்பும் இல்லை. அரசுடமையாக்கப்பட்ட ஒரு தேசிய வங்கி அது. அதன் லோகோ அண்மையில் மாற்றப்பட்டது. எனவே, உலகம் முழுவதும் அந்த வங்கியின் பெயர்ப்பலகைகள் மாற்றப்பட வேண்டியதாயிற்று. அதற்கான பணி ஒப்பந்தம் முக்கிய மத்திய அமைச்சர் ஒருவரின் இளவலுக்கு வழங்கப்பட்டது. அந்த ஒப்பந்தத்தின் மதிப்பு எவ்வளவு தெரியுமா? கொஞ்சம் தான்… ரூ. 800 கோடி மட்டுமே! வங்கியின் பெயர்ப்பலகையின் நிறத்தை மாற்றுவதற்குத் தான் இந்த செலவு! ஒப்பந்தத்தைப் பெற்றவர் யார் என்று கேட்காதீர்கள். அது ……. ரகசியம்!

Source: http://www.tamilhindu.com/2010/09/saffron-terror-or-pc-color-blindness/

சென்னையில் 8 மாதத்தில் ஹெல்மெட் அணியாத 154 பேர் பலி

சென்னை, செப். 3-
நெரிசலில் திணறும் சென்னை மாநகர சாலைகளில் விபத்துக்கள் தவிர்க்க முடியாத ஒன்றாகி விட்டது. போக்குவரத்து விதிமுறைகளை மீறி வாகனங்களை ஓட்டிச் செல்வதே இதற்கு முக்கிய காரணமாகும். சென்னையில் நடக்கும் பெரும்பாலான விபத்து களில் மோட்டார் சைக்கிளில் செல்பவர்களே உயிர் இழக்கிறார்கள். ஹெல்மெட் அணியாமல், வேகமாக சென்று மோதி கீழே விழுவது, முன்னால் செல்லும் வாகனங்களை மின்னல் வேகத்தில் கடப்பது போன்ற காரணங்களால் இதுபோன்ற விபத்துக்களை தவிர்க்க முடிவதில்லை.
தலைக்கவசம் நம் உயிர் கவசம் என்பதை வலியுறுத்தும் வகையில் ஹெல்மெட் அணிவது கட்டாயமாக்கப்பட்டது. ஆனால் மோட்டார் சைக்கிளில் செல்பவர்களில் பெரும்பாலானோர் இதனை கண்டு கொள்வதில்லை. சிலர் ஹெல்மெட்டை மோட்டார் சைக்கிளில் தொங்கவிட்டப்படி பயணம் செய்கிறார்கள்.
கடந்த 8 மாதத்தில் சென்னையில் 158 பேர் மோட்டார் சைக்கிள் விபத்தில் பலியாகியுள்ளனர். இவர் களில் 154 பேர் ஹெல்மெட் அணியாமல் சென்றதால் உயிர் இழந்துள்ளனர். ஹெல்மெட் அணியாமல் சென்றவர்களை ஆரம்பத்தில் போலீசார் வேட்டையாடி பிடித்து அபராதம் விதித்தனர். நாளடைவில் இந்த வேகம் குறைந்தது.
இது தொடர்பாக கூடுதல் கமிஷனர் ரவி கூறியதாவது:-
ஹெல்மெட் அணியாமல் செல்பவர்களிடம் அபராதம் வசூலிக்கப்பட்டு வருகிறது.
அதே நேரத்தில் ஹெல் மெட் அணிவதன் அவசியத்தை உணர்த்தும் வகையில் விழிப்புணர்வு பிரசா ரங்களை தீவிரமாக செய்து வருகிறோம். துண்டு பிரசுரங்கள் வழங்கு வதுடன் விழிப்புணர்வு பாடங்களையும் நடத்தி வருகிறோம்.
ஹெல்மெட்டின் அவசியத்தை உணர்த்தும் குறும்படம் ஒன்றையும், தயாரித்துள்ளோம். அதில் ஹெல்மெட் அணியாமல் செல்லும் ஒருவர் விபத்தில் சிக்கி தலையில் அடிபட்டு உயிரை இழக்கும் காட்சி இடம் பெற்றுள்ளது. இதை பார்த்ததும் மேட்டார் சைக்கிளில் ஹெல்மெட்டை தொங்க விட்டு செல்லும் வாலிபர் அதனை தலையில் மாட்டிச் செல்வார்.
ஹெல்மெட் அணிந்தால் உங்கள் உயிருக்கு பாதுகாப்பு. உங்களின் பாதுகாப்பு உங்கள் குடும்பத்தின் பாதுகாப்பு. எனவே ஹெல்மெட் அணிய மறக்காதீர்கள் என்று நான் பேசுவது போல குறும்படம் முடிகிறது.
இவ்வாறு கூடுதல் கமிஷனர் ரவி தெரிவித்தார்.
சென்னையில் தற்போது 35 லட்சம் வாகனங்கள் உள்ளன. இதில் 27 லட்சம் மோட்டார் சைக்கிள்கள் அடங்கும். தினமும் 900 புதிய வாகனங்கள் பதிவு செய்யப்படுகின்றன என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

Source: http://www.maalaimalar.com/2010/09/03171759/chennai-8-month-helmed-not-us.html.

India - Black money: Indians and NRIs partners in crime

Despite condemning black money, non-resident Indians have only helped to increase it. According to Aman Agarwal, professor of finance at the Indian Institute of Finance, New Delhi, the total amount of black money globally is estimated between $2.1 and 2.5 trillion. This is roughly about seven percent of the world’s GDP.

Indians have stashed away - hold your breath - no less than $1.4 trillion in black money in Swiss banks, according to a Swiss Banking Report quoted by Naman Sood. Indians are trailed by Russians at $470 billion, Britons at $390 billion, Ukrainians at $100 billion and Chinese at $96 billion. This means that Indians have more black money than the four largest depositors that follow them.

Black money in India has been variously estimated by economists between five and 48 percent of the economy. Economist Shanker Acharya estimated it at 20 percent of the GDP while Arun Kumar put the figure at 40 percent. Who keeps their illegal cash abroad? Politicians, businessmen, babus and criminals. With the liberalisation of the foreign exchange rules, businessmen have fewer reasons to keep their ill gotten gains abroad.

“Let us bring back our money,” says M.R. Venkatesh, an NRI in the US. “It is one of the biggest loots witnessed by mankind - the loot of the ’aam aadmi’ (common man) since 1947 by his brethren occupying public offices. What is even more depressing is that this ill-gotten wealth of ours has been stashed away abroad into secret bank accounts located in some of the world’s best known tax havens. And to that extent, the Indian economy has been stripped of its wealth.”

But how have the NRIs contributed to increasing the quantum of black money? In an exclusive interview, Agarwal said Indian workers in Arab countries cannot transfer money back home due to local laws. So ’hawala’ is the only route — by handing cash to local ’agents’ for delivery to their families in India. The other method is buying gold and bringing it to India. No wonder huge gold markets or ’souks’ have come up in these countries. Due to the bulk of gold for higher amounts, NRIs bring in diamonds.

NRIs in Eastern Africa faced tight exchange control regulations until mid-1990s so they sent their cash to Britain and the US as ’a lifeboat’. They deposited it in banks or purchased properties with this money. NRIs from Britain used the ’hawala’ route to send money to their families for a better exchange rate and less hassles with banks for their relatives.

Agarwal adds that some NRIs in the US transferred money by ’hawala’ 10 years ago after India’s nuclear tests at Pokhran because they feared that they may be pressurised to leave the US.

After 9/11, a new element of financing terrorist operations has crept in — black money transfers, in addition to financing drugs. Terror groups are using ’wire money transfer’ channels and credit cards to send money for terror strikes in India. So the Indian government set up the Financial Intelligence Unit - India (FIU-IND) in 2004 for receiving, processing, analysing and disseminating information relating to suspect financial transactions.

All banks and finance companies are bound every month to inform FIU-IND about all cash transactions of over Rs.1 million and its equivalent in foreign currencies; all cash transactions below Rs.1 million and its equivalent in foreign currencies; all cash transactions in forged or counterfeit currency notes and all suspicious transactions.

This unit has unearthed an impressive number of underhand dealings as detailed in its annual report and has been granted more powers to track down more. Now Indian outlets of foreign wire transfer services and casinos have also been ordered to report their transactions every month.

Banks and finance companies now implement strict rules to identify everyone who operates or opens an account with them. This concept, ’Know Your Customer’, has been advocated by Agarwal for some time. He has also devised a CD-ROM Principle for India’s Black Money where C stands for pay Cash Carry Certificates; D for Delays, Deficiencies and Denial of certificate; and ROM for Rest on Mat as cases are never taken up and gather dust!

Comments Agarwal, “Unfortunately, the least respect for law and the maximum violation of law is the order of the day by some people in authority - as they are charged with the responsibility of enforcing laws on mafia groups, gangs, and/or nexus of the two. The former enjoys the constitutional security and the later is outside the framework of the law. A common man does not question either of them.”

Both Indians and NRIs are partners in this crime.

Source: http://www.linkingpeopletogether.com/?p=1294

Drive out criminals from politicis

Journalists constantly wring their hands over the growing criminalisation of politics, and call on political parties to choose better candidates. Such moral lecturing is vacuous. Criminals are not entering politics because of some inexplicable moral lapse by candidate selection committees, but because they have huge incentives to get in. To get them out, we must change the incentive system. Many laws need changing, but one single change can have a huge impact.

Let the law provide that criminal cases against legislators will be heard before all others on a day-by-day basis to ensure a quick verdict. In one stroke, that will create a huge disincentive for criminals to contest elections. Many will resign from the legislatures to escape the consequences. Today, criminals join politics to gain influence and ensure that cases against them are dropped or not proceeded with. The law disqualifies convicted criminals from fighting elections. But this does not keep criminals out of politics because legal delays, often abetted by political pressures, make convictions of resourceful crooks rather rare.

Criminals threaten witnesses with death, and the feeble state cannot protect them. So we need a radical change. I wonder why public pressure for such change is not greater. Our standards have dropped so far that we no longer realise how outrageous our situation is by international standards.

When I tell foreigners that our legislatures are full of bandits, they smile incredulously. Surely you mean, they say, that bandits assist your legislators? No, I insist, the bandits are the legislators. At which point the foreigners look appalled and foxed: they cannot understand how this can be so in what claims to be the world's biggest democracy. A casual look at last week's events shows how commonplace is the mixing of crime and politics.

Exhibit 1:

The gujarat police say the man behind the godhra massacre was a local muslim politician, a feared don.

Exhibit 2:

Mansoor ahmed, Samajwadi party MLA, was shot at a public meeting. His family says the killing was staged by a political rival, Tanveer Ahmed, who was denied the Samajwadi ticket and so contested, unsuccessfully, on the BSP ticket. Gang killings and political killings are becoming indistinguishable.

Exhibit 3:

Ram Sewak Gautam, a policeman who had the temerity to raid the premises of don-cum-politician DP Yadav and track down his son Vikas—who is accused of murder—was transferred in the middle of the murder case. Most newspapers ignored this. It is no longer news that officials seeking to catch political criminals get sidelined. Look further beyond last week to the up assembly elections.

According to india today, 965 of the 5,539 candidates who contested the up elections had criminal records. That is a whopping 17 per cent of all candidates.

Why are political parties so happy to adopt criminals as candidates? To understand the answer, recall Max Weber's definition of the state as the only entity that can use force with impunity. The rule of law is supposed to ensure that anybody else who uses force is jailed. But in india, a weak police and legal system ensures that mafia dons get away with murder. They can use force with impunity. So, a la weber, the mafia have as much legitimacy, in practice if not in theory, as the state. A criminal who can collect protection money is as powerful as an official tax-collector. A don who can use force to settle disputes is actually superior to the state, which is unable to settle disputes because of legal delays. A criminal candidate who can capture and stuff ballot boxes is, in our twisted democracy, on par with a popular politician who wins every vote.

Normally officials will report booth capturing, but not if the capturing don can credibly threaten them with death. Besides, dons have lots of money, which is very useful for fighting expensive election campaigns. Iindia has no system of public funding to enable honest people to meet election costs. Black money is needed in hoards, and here criminals have a huge comparative advantage. In the UP election, Mayawati auctioned several candidatures to the highest bidder. So, according to reports, did the Samajwadi party. Obviously, criminals will get the better of honest folk in such auctions.

Why do dons invest large sums in getting tickets? Because a ticket to the assembly is a ticket to kickbacks and extortion using political power. Since the legal system no longer penalises theft, politicians who steal have a comparative advantage over others. Returns on political investments are so high that criminals are disinclined to invest in tax-free rbi bonds.

Politics is so much more profitable, and just as tax-free. So, our system has unwittingly created huge incentives for criminals to enter politics. In the long run, we must clean up the legal and police system. Meanwhile, we need quick steps to change the incentive structure.

One is to provide public funding for elections. That will reduce the comparative advantage of criminals, and increase that of honest candidates.

The second is to have a blanket ban on defections, a major source of political profit. Any legislator who defects or disobeys the party whip in a vote of confidence should be forced to go back to voters for election on a new election symbol. Those who split a party should go back to voters too. Tthat will restore some meaning to representative government. But the most far-reaching measure, surely, will be to give automatic seniority to cases against legislators, which should be heard on a day-by-day basis. BJP must find a new way of reviving the sagging fortunes of their party. why not try to seize the high moral ground by introducing a bill to prosecute criminal legislators quickly? True, such a law will be dismaying for mafia dons if there is any in your own party. But other parties have even more of them, and will suffer even more. What are you waiting for?

Source: http://timesofindia.indiatimes.com/india/How-to-get-criminals-out-of-politics/articleshow/3302056.cms

Inflation + Common man

How inflation affect the common man?

As long as UPA / Congress + DMK governments are ruling our country, I am sure one day everyone of us will be sitting on the road holding a begging bowl like what we see in the picture. The UPA government is nothing but a collection of buffoons in the name of Ministers and MPs. Besides, most of them are crorepatis - they don't know and they won't understand the pain of a common man - they don't have to. The fuel price has been increased several times during the UPA's Ist term and in the succeeding period. There are more to say. Altogether, the life of a common man has been much affected by the increasing prices of essential commodities. Meanwhile, our PM predicts that the prices would come down before the end of 2010. I think, he is laughing at our foolishness to have elected them for the 2nd term. Long live those who have VOTED this government TO POWER...!!!

Now read the below article to more about the inflation and how does it affect a common man.

Umashankar. K

Inflation is the overall increase in cost of products and services. Increase in taxes and fees leads to inflation. Inflation also generally causes due to scarcity. When the cost of business increases, the prices of the products increases and this abrupt increase, the income rate supposedly goes down. These things forces the employees to search better paying jobs or work relentlessly hoping their employer will give them a raise. Similar is the case, when the personal income tax, property tax, sales tax, auto registration fees increase then either the employee has to live on less or ask the boss for a hike.

The ever increasing inflation has forced the common man to borrow money from banks and other financial institutions. The consequences, of course people have to stand with indefinite debts or either have to cut down on their lifestyle or beg for hike in compliance with inflation to assist them move at the forefront.

Although common man is fighting this never-stopping price rise on Delhi's streets, whereas our politicians are finding ways to cope with the same issues in AC and other luxuries. Government is busy solving internal conflicts by supporting other party. And the question that arises here is who is thinking about the problems faced by common man.

Finance ministry hopes that inflation will come down till years end, but the issue that rises here is, Is government taking the "inflation" issue only on the political lines???? Inflation in America has been consistent apart from the year 1970, when an unexpected percentage rise was encountered. However, the American govt. managed to deal with the issue at once.

The middle class requires a lot of financial planning as well as retirement planning that usually everyone forgets. Under all these circumstances, the survival of common man is becoming tougher and tougher. With so much to lose, nobody is expected to gain, and a much serious thought is expected by the govt. to meet the current obligations.

Source: http://wiki.answers.com/Q/How_inflation_affect_the_common_man

Black money and its impact on common man

Reasons and Problems of Black Money

Reasons of Black Money

Black money is generated due to the following reasons:

• The people do not pay their taxes. Even if they pay taxes, they are not in correct proportions to their incomes. The tax evasions by corporate and industrial houses are to the tune of billions of rupees. These firms are able to make clever usage of the income tax rules and hence, they save taxes. This tax evasion leads to the generation of black money.

• The black money is earned by gifts, hawala transactions and illegal foreign exchange deals. These deals are not scrutinized by the government simply because these are without any documentary evidences.

• The procedures of over billing or under billing and exaggeration of expenses lead to the generation of black money. The sale and purchase of assets also lead to the generation of black money. The value of the property is shown to be very low in the documents whereas it has a very high value in the actual transaction. The businesses are conducted in other sectors of economy in the same manner and non-billed amounts are retained by the individuals and the firms as black money.

Black money is harming our national economy and we have achieved an economic growth rate of five percent per annum whereas the economy should have grown at the rate of eight percent in order to make up for the rising population pressures and infrastructural development requirements. Black money is the chief inhibiting factor in the process of national economic development.

The menace of black money has also increased the rich poor divide. The poor families are unable to afford even the square meals whereas the rich and the neo-rich are enjoying the luxuries of life. The Indian society has become poorer. Only the few sections of the society, which account for fifteen percent of the total population, have been able to enjoy the highest standards of living in this subcontinent. Therefore, the real poverty has increased and not decreased over a period of fifty years. The black money menace started during the seventies and it is now at its peak and the masses have suffered due to rising prices, inflation in business, poor exports and industrial recession. The rich few, however, have not felt the heat and continue to lead luxurious lives at the cost of their poor countrymen. It has connotation for which you have to exercise care and caution by utilizing your brain for converting a portion of black money or the entire money by converting into white money on a piece meal basis. In this form, you will be able to avoid the rigors of economic measures including taxation.

Black money could be curbed only through the strict efforts of the state and this is for the benefit of the masses as well. We should disclose our real incomes and must pay taxes regularly. We should avoid unhealthy means of making money. The nation must get out of the evil net of black money. Only the honest Indians could save the nation.

Problems of Black Money

Even after 40 years of independence, our country is faced with poverty and numerous economic ills. Even though socialistic pattern of society has been accepted in the constitution, our country is far away from socialism and her economy is in the grip of private enterprises. In fact, India has unlicensed economy which has given birth to corruption, inflation and black money. The concept of mixed economy has been harmful to both private and public enterprises. It has jeopardized our economy and hit the common man below the belt. The poor man has been becoming poorer and rich richer just because of the economic ills like inflation and black money. Black money which runs a parallel currency in wealth which is made overnight in violation of the rules and provisions stipulated by the state and a collusion with the state officials does not go unchecked. This kind of money is earned setting aside all human and moral values.

There are many sources of black money. Chief among these areas follows:

• Import licenses.
• Selling of cement licenses, steel and iron.
• Transactions in heavy industries.
• Transaction in public sector.
• Release of industrial licenses.
• Government and commercial transactions.
• Forged and face currency.

Today the making of black money has become factor in our society because palatial houses, and cars, and in arranging cocktail parties and recreations in big hotels. Moreover, it helps a person getting everything done in time and to his best satisfaction.

There are many causes of converting genuine profit into black money. The chief among them are:

• Inflation.
• General and mid-term election.
• Tax evasion.

The government itself is responsible for the creation of black money. The exorbitant rates of taxation on income, sales, wealth production and revenue inevitably lead to tax-evasion. The taxes on income and wealth are so high that an honest person will be left with little after he pays his due taxes. Many taxes on income and wealth are so high that an honest person will be left are encouraged by the government’s taxation policy to look for loopholes in order to refrain from reporting their income. Thus, the money earned as profit remains unaccounted for an unreported and is converted into white money by investing it in big houses, luxury items, gold ornaments, and showy marriages. The government has full knowledge about the quantum of black money which is pumped into our economy every year, but the government measures to check the growth and increase of unaccounted wealth has been ineffective. The missing element has been the will to strike at the root of the evil. That has been the sad story all these years. The customary ritual of declaring war on tax evasion at conferences of income-tax commissioners is faithfully performed every year. The public is told as usual that black money will be unearthed and evaders duly punished. Some operations of the income-tax department get wide popularity. The income-tax officials put themselves on news when the flat of a film star is auctioned or legal action taken against an industrial tycoon. But the problem of black money cannot be solved in this manner.

The political system itself breeds black money. The democratic system which means unlicensed freedom is largely responsible for the growth of corruption and black money. When political parties accept unaccounted money for election campaigns they not only heap generate black money but also protect the hoarders of ill-gotten wealth. It will be a major blow against the parallel economy, if it is made mandatory to audit the books of political parties. Such financing of elections could be also considered. The drive against the parallel economy will never be effective unless the nexus between politics and black money is broken.

The inflationary pressure also threatens our economy and gives birth to black money, which plays a decisive role in inflation and price responsible for inflation and black money. The inflation rate at present is above fifty percent of what has already taken place since twenty years back. In other words, we have become high cost economy with prices averaging fifty percent above what they had been in the country and the lowering of the common man. Unless some strict measures are taken to counter inflation and check high cost economy, the problem of black money cannot be solved. Black money, however, should be dealt with strict application of penal provisions and devaluation of our currency.

Thus, black money is growing unabated and it has become almost a parallel economy. People hoarding black money are trying to convert it into white money and thus causing inflationary pressure and high cost economy. One school of thought is of the view that the parallel economy has come to stay and it need not be disturbed because it plays a useful role. Condemnation of what is illegal goes against the grain of good administration and no government will be justified in pampering black marketers and tax evaders.

Source: http://www.indiastudychannel.com/resources/48145-Reasons-Problems-Black-Money.aspx